mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 131-139

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

7 kropek staccato w Wn1

TGTU = kropki na 1 oprócz 135-136

1 kropka w Wf (→Wa)

tylko 134

4 kropki w Wn2

131-134

9 kropek proponowanych przez redakcję

TGTU
..

Kropki staccato pod nutami basowymi podajemy na podstawie Wn1, w ktorym nie ma ich jedynie w t. 135-136. Zdaniem redakcji, pozwala to z dużym prawdopodobieństwem uznać, że intencją Chopina było oznaczenie kropkami wszystkich tych nut. Wyraźnie wybrakowana wersja Wf (→Wa) to przypuszczalnie efekt kumulacji przeoczeń sztycharza Wf1 i wcześniejszych, w rękopiśmiennym podkładzie do tego wydania. Pominięcie w Wn2 znaków w t. 137-139 wydaje się być adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 132

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Kwinta a-e1 w Wn

Wn TGTU

Trójdźwięk z cis1 w Wf (→Wa)

Wfa w l.r. na 3. mierze a-cis-e
..

Zdaniem redakcji, wersja Wf (→Wa) powstała najprawdopodobniej w wyniku złego odczytania rękopisu – ustalenie obecności wewnętrznej nuty akordu położonej na linii dodanej bywa w rękopisach Chopina i Fontany bardzo trudne – por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 76, Preludium C op. 28 nr 1, t. 34 czy Koncert f op. 21, cz. I, t. 109 . Powtórzenie na 3. ćwierćnucie dwóch dźwięków poprzedniego akordu byłoby niepotrzebnym obciążeniem akompaniamentu i w całej tej części ani razu nie występuje, w związku z czym w tekście głównym podążamy za Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 139

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuku w Wn

Wn puste

Łuk w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=łuczek od przednutki do dolnej nuty tercji p.r.
..

Obie wersje są najprawdopodobniej autentyczne, toteż w tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, Wf. Łuk przy przednutce można rozumieć jako znak konwencjonalny lub arpeggio. Wykonanie:  lub .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 140-141

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w t. 139-140 w Wn

tylko do fis na 3

Łuk do t. 141 w Wf (→Wa)

TGTU
..

Zakończenie łuku Wn1 w t. 140 (na końcu linii) sugeruje kontynuację, choć ostatni odcinek łuku jest słabo odbity. W t. 141 dokończenia łuku jednak nie ma i w Wn2 łuk kończy się wyraźnie na fis w t. 140. W tekście głównym odtwarzamy notację Wf (→Wa), potwierdzoną łukami w analogicznych miejscach – w t. 160-161 w Wn i 199-200 w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 142-144

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez oznaczeń w Wn

Tu bez kliszy 

Pedalizacja w Wf (→Wa)

TGTU = ped gwiazdka w t. 142 i 144
..

Pedalizacja Wf (→Wa) w t. 142 i 144, w której autentyczność nie ma powodu wątpić, była przypuszczalnie wprowadzona przez Chopina w podkładzie do Wf. Wskazuje na to widoczny w analogicznym t. 162 ślad przenoszenia w druku znaku  o jedną miarę wcześniej – znak umieszczono początkowo w złym miejscu zapewne w wyniku błędnego odczytania rękopisu.
Drugi znak , wydrukowany w Wf zbyt daleko, w tekście głównym umieszczamy analogicznie do pierwszego.
Podobne uzupełnienia pedalizacji widoczne są w Wf (→Wa) także w t. 201-204 i 221-223.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf