mUltimate Chopin

op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 134-135

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

 w Af

!!!   miniat: Corel,od 2. miary 134 do dis3 135, tylko górna 5-linia.                         EZTU bez nawiasów

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

Bez znaku w Wn

() proponowane przez redakcję
..

Zmiana zakresu i położenia widełek  w Wf (→Wa), choć niewielka, jest jednak istotna – znak Wf zdaje się dotyczyć dolnego głosu pr.r., co nie wynika z notacji Chopinowskiej. Zdaniem redakcji, odnosi się on do górnego głosu pr.r., jednak ze względu na zapis bez odstępów między systemami umieszczenie go nad tym głosem byłoby mylące – można by go odczytać jako znak pod partią l.r. w t. 119. Biorąc pod uwagę nie do końca precyzyjny zapis, w tekście głównym uwzględniamy  w formie wariantowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 134-136

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Górny głos, notacja Af

jak na miniaturze w t. 134, 136, 138-140 (5 razy)

Górny głos, notacja Wf

jak na miniaturze

Górny głos, notacja Wn

jak na miniaturze

Górny głos, notacja Wa

jak na miniaturze
..

W t. 134 i 136 Chopinowski sposób pisania laseczek zawsze z prawej strony główek nutowych, spowodował niezrozumiałe odtworzenie dwugłosowej notacji Af przez sztycharza Wf, a w dalszej konsekwencji zupełnie błędny zapis Wa. W tekście głównym podajemy najprostszą i przypuszczalnie najpóźniejszą notację, wprowadzoną przez Chopina w [An] (→Wn).
Podobnie w t. 138-140.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Połowiczne korekty

t. 134

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Gis bez łuku w Af

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.              Tu na raz Gis zamiast pauzy + łuk + tylko w wersji red klucz basowy na końcu t. 133

Pauza w Wn

TGTU = pauza, łuk i klucz

Gis z łukiem w Wf (→Wa)

tr = jak war_22 tylko łuk 134 od 1 do 3 + króciutki łuczek do raz 135 (cały w t. 135);                     red = jak tr tylko łuk od 1 w 134 do 1 w 135.
..

Trudno stwierdzić, która wersja 1. miary taktu jest późniejsza i czy którąś z nich Chopin uważał za ostateczną. Zdaniem redakcji, uderzenie basowego Gis zaburza schemat rytmiczny tej frazy, w której zaakcentowana triola ósemek, stanowiąca lokalną kulminację, wyeksponowana jest na tle pauzy l.r. Być może Chopin wstawił tę ćwierćnutę, by zrekompensować jej brak w poprzednim takcie – por. t. 9 i 101 – później jednak, w [An] (→Wn) za istotniejsze uznał zachowanie rytmu frazy.
Podobna kwestia pojawia się jeszcze w t. 139.

W Wf (→Wa) od tego Gis błędnie rozpoczęto łuk. Ponadto w Af (→Wf→Wa) brak tu przywrócenia klucza basowego, co jest oczywistą pomyłką Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 134-135

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W Wf (→Wa) łuk nad partią l.r. rozpoczyna się już od 1. ćwierćnuty t. 134. Jest to z pewnością wynik błędnego odczytania zapisu Af, w którym łuk nad trzema akordami obejmuje je ze sporym marginesem. Ponadto, w Wf łuk ten dochodzi tylko do 3. ćwierćnuty t. 134, mimo że w t. 135 – w nowej linii – znajduje się jego dokończenie. Niedokładność tę powtórzono w Wa. Patrz wcześniejsza uwaga, dotycząca 1. miary taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wa

t. 134-140

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

3 długie i 2 krótkie akcenty w Af

długie 134, 136 i 138, krótkie 139-140

5 krótkich akcentów w Wf (→Wa)

5 akcentów długich w Wn 
..

W Af akcenty w t. 139-140 są wyraźnie krótsze od trzech poprzednich w t. 134, 136 i 138, toteż odtwarzamy je jako krótkie. Jeśli jednak porównać je z rozmieszczeniem nut, okaże się, że są one praktycznie tej samej długości – każdy sięga mniej więcej do połowy trioli. Najprawdopodobniej więc w intencji Chopina wszystkie miały być akcentami długimi, tak jak to jednoznacznie przekazuje Wn. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie