mUltimate Chopin

op. 31, Scherzo b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 494-507

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

7 łuków 5-nutowych w A (interpretacja kontekstowa→KF→Wn)

!!!   miniat: nic.                 EZTU

6 łuków 5-nutowych i 1 dłuższy w Wf

EZTU oprócz t. 502-503, gdzie EZnieU

5 łuków 5-nutowych i 2 dłuższe w Wa

EZTU oprócz 502-503 i 504-505, gdzie EZnieU
..

Analiza łuków A użytych w ostinatowych figurach dolnego/wewnętrznego głosu pr.r. prowadzi do wniosku, że łuki inne niż pięcionutowe – krótszy łuk w t. 498 i sugerujący kontynuację na końcu linii łuk w t. 502 – są najprawdopodobniej skutkiem niedokładnego zapisu. Wersję z samymi łukami 5-nutowymi podajemy zatem w tekście głównym. W Wf (→Wa) łuk w t. 502 doprowadzono do t. 503, a w Wa podobnie wydłużono jeszcze łuk w t. 504-505. Biorąc pod uwagę szerszy kontekst – dłuższe łuki w t. 508-515, a także w podobnych t. 310-333 i 412-435 – proponujemy łuki sześcionutowe jako rozwiązanie alternatywne we wszystkich omawianych taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 494

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A (→Wf,KF→Wn1) nie ma  obniżającego gis2 na g2 oraz  obniżającego e2 na es2. Bemol dodano już w Wa1, natomiast poprawny tekst mają dopiero Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 494-496

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W t. 494 i 496 Chopin skreślił w A krzyżyki przed cis2. W istocie nie są one konieczne, ale w tekście głównym dodajemy je jako znaki ostrzegawcze. Znaki dodano również w Wn2 (→Wn3). W kilku innych miejscach widać, że kompozytor w pierwszym odruchu stawiał znaki przygodne tak, jakby znaki przykluczowe odpowiadały tonacji g-moll. Niektóre z nich następnie skreślił, inne zostawił, być może celowo, właśnie jako znaki ostrzegawcze – por. t. 492, 497, 500-504 i 501-503. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 495-515

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

11 akcentów długich w A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.             EZTU Akc pr.r. długie

9 krótkich akcentów w KF (→Wn1)

EZnieU Akc pr.r. krótkie oprócz t. 505 i 507, gdzie nic

8 akcentów długich i 3 krótkie w Wf

EZTU Akc pr.r. długie oprócz 501, 503 i 505, w których EZnieU Akc pr.r. krótkie

10 krótkich akcentów i 1 długi w Wa

krótki 515

11 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

EZnieU Akc pr.r. krótkie
..

W całym tym fragmencie (do t. 515) akcenty pod półnutami dolnego głosu pr.r. mają różne długoś­ci, nie są też jednoznaczne, jeśli chodzi o kształt. W rezultacie ustalenie, czy w danym takcie Chopin miał na myśli akcent długi, czy krótki, jest bardzo problematyczne. Przyjmujemy, że są to akcenty długie, gdyż:

  • półnuty te są częścią motywu powtarza­nego jako ostinato, nie ma więc powodu, by je różnicować;
  • nawet najkrótsze z nich (t. 499, 507 i 515) są wyraźnie dłuższe od wszystkich akcentów l.r., niewątpliwie krótkich (t. 493-494, 496-502 i 508-515).

Podobnie jak w t. 311-333, pozostałe źródła nie zawierają śladów Chopinowskiej ingerencji w tej materii. Różnice wielkości znaków w KF są mini­malne, tak iż przyjmujemy – zgodnie z Wn – że są to krótkie akcenty. Fontana pominął przy tym znaki w t. 505 i 507, co uzupełniono w Wn2 (→Wn3). W Wf długość akcentów ustalamy, przyrównując je do niewątpliwie krótkich akcen­tów l.r. Daje to krótkie akcenty jedynie w t. 501, 503 i 505. Czy różnice te były zamierzone przez sztycharza, nie jest pewne, gdyż użycie dłuż­szych lub krótszych znaków nie jest ani muzycz­nie konsekwentne, ani odpowiadające różnicom w A. Wa ma krótkie akcenty wszędzie z wyjąt­kiem t. 515, w którym znak jest wyraźnie większy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 495-503

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcenty długie w A

!!!   miniat: wycinek t. 495, tylko dolna 5-linia.              TGTU = 2 długie 495 i 503.

Bez znaków w KF (→Wn1)

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

zamiast długich
..

Gdy w basie występuje septyma akordu dominantowego, Chopin opatruje ją w A akcentem długim (t. 495 i 503). Znaki zostały pominięte przez Fontanę w KF (→Wn1), natomiast w Wf  (→Wa) odtworzono je jako krótkie. Krótkie akcenty dodano w Wn2 (→Wn3), słusznie podejrzewając niedokładność pisowni KF i Wn1. Szczególną rolę tych właśnie nut podkreśla także łuk łączący każdą z nich z podstawą basową w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KF