Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 375-376

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

gis-e1 powtórzone w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, t. 375 i półnuty 376, tylko pr.r.           Tu pusta klisza 

gis-e1 przetrzymane w Wn2 (→Wn3) i WfSf

TGTU

..

Porównanie z analogicznymi taktami (t. 273-274, 293-294 i 396-397) wskazuje na niemal pewną pomyłkę Chopina. W tekście głównym uwzględ­nia­my więc łuki przetrzymujące dodane w Wn2 (→Wn3). Oba łuki dopisano w WfSf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 375-396

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez znaków w A (→WfWa)

!!!   miniat: ta co 294-295.                    Tu pusta klisza 

 w KF (→Wn1)

TGTU

2 dłuższe  w Wn2 (→Wn3)

jak EZnieU w 294-5 x2 (od 375 i 396)

..

W tekście głównym podajemy widełki  wpisane przez Chopina w t. 375-376 i 396-397 w KF (→Wn). W późniejszych Wn znaki dowolnie wydłużono na wzór t. 273-274.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 376

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Półnuta gis z kropką w A (→WfWa) i Wn1

!!!   miniat: wycinek ten akord, obie pięciolinie.               kropka przy gis

Półnuta gis w KFWn2 (→Wn3)

TGTU = puste

..

Punktowana półnuta gis to wersja pierwotna, pozostawiona w A najprawdopodobniej przez nieuwagę. Wskazują na to poprawki w dwóch poprzednich, analogicznych miejscach (t. 274 i 295). O osłabieniu uwagi Chopina w tym miejscu, a także w całym drugim wystąpieniu tej części świadczy kilka wyraźnych niedokładności, np. przeoczenia łuków przetrzymujących gis-e1 w t. 375-376 i fis-fis1 w t. 392-393. Wersje KF i Wn1 są prawdopodobnie pomyłkowe – kopista przepisywał wszak A z punktowaną półnutą, o czym z kolei nie mógł wiedzieć sztycharz Wn1. Pominięcie kropki w Wn2 (→Wn3) to zapewne adiustacja ujednolicająca ten takt z trzema pozostałymi, analogicznymi miejscami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Błędy KF

t. 376-398

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 łuki w A (→KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 376-7, obie pięciolinie.                  EZTU = 6 łuków w t. 376-7, 397 i 398

Bez 3 łuków w Wf (→Wa)

tylko l.r. 397-8

4 łuki w Wn2 (→Wn3)

EZnieU 376-7 i 397 + EZTU 398

..

Łuki motywiczne w t. 376-377 i 397-398 podajemy według niebudzącego wątpliwości zapisu A (→KFWn1). Wersja Wf (→Wa), w której pominięto trzy z czterech łuków – oba w t. 376-377 i w pr.r. w t. 397-398 – powstała na skutek niestaranności sztycharza Wf. Wersja Wn2 (→Wn3) to dowolna adiustacja, ujednolicająca łukowanie wszystkich analogicznych taktów według błędnej wersji Wn1 w t. 274-275.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 376-378

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do e1 w A (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia, bez wideł.            tu EZnieU

Łuk do t. 378 w KF (→Wn)

EZnieU1

Łuk do końca t. 376 proponowany przez redakcję

EZTU

..

Dłuższy łuk KF (→Wn) w tym wypadku najłatwiej wytłumaczyć pomyłką wynikającą ze zmiany podziału tekstu na linijki. Łuk w A dochodzi prawie do końca linii, gdyż kończący ją t. 377 jest bardzo ścieśniony. Kopista zapisał w tej linii całą frazę, do t. 378 i wpisał łuk o podobnym do A zasięgu, ale mierzonym względem końca linii. Alternatywną możliwość pomyłki stwarza postawiona w A w t. 378 końcówka łuku przetrzymującego cis1 – Chopin umieścił ją nie na wysokości główki nuty, lecz przy końcu laseczki, przez co sprawia ona wrażenie łuku frazowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności KF