mUltimate Chopin

op. 31, Scherzo b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 390-391

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek te takty, tylko górna 5-linia

EZTU = łuk 390 + lewy koniec 391 itd.

Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3)

EZnieU lewy koniec (od 390)
..

Wersja Wn2 (→Wn3) to efekt adiustacji ujednolicającej łukowanie z t. 369-370.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 392-393

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

fis-fis1 powtórzone w A (→KF→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, obie pięciolinie, t. 392 i 1. ćwierćnuta 393.               Tu pusta klisza 

Tylko fis1 powtórzone w Wf (→Wa)

tylko łuk fis

fis-fis1 przetrzymane w Wn2 (→Wn3)
..

Porównanie z t. 266-267 i analog. (łącznie 7 miejsc) wskazuje na niewątpliwą pomyłkę Chopina. W tekście głównym uwzględniamy więc łuki przetrzymujące dodane w Wn2 (→Wn3). Łuk przetrzymujący fis dodano już w Wf (→Wa), co prawdopodobnie jest adiustacją sztycharza, który rutynowo uzupełnił brakujący łuk w akordzie na dolnej pięciolini (przykładu tego rodzaju rutynowego uzupełnienia dostarcza Mazurek D op. 33 nr 3, t. 8-9 i 24-25).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 394

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

3 ćwierćnuty w A (→KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Rytm punktowany i ćwierćnuta w Wf

EZnieU

Ćwierćnuta i rytm punktowany w Wa i WfSf

EZnieU1
..

Pochodzenie wersji Wf nie jest jasne. Może to być korekta Chopina, byłaby to wówczas najpóź­niejsza wersja autentyczna. Z drugiej strony nie można wykluczyć pomyłki sztycharza – patrząc na już gotową, prawidłowo wysztychowaną wer­sję Wf, sztycharz mógł kropkę przedłużającą pół­nu­tę fis1 pomyłkowo odnieść do ćwierćnuty e1 i dodać rzekomo brakującą chorągiewkę ósem­ko­wą do następnej nuty. Za tą drugą możliwością przemawia to, że zapis Wf nie jest w pełni po­pra­wny, gdyż kropki przedłużające powinny znaj­dować się zarówno przy e1, jak i fis1. Można zaś przypuszczać, że gdyby Chopin przedłużał 1. ćwierćnutę, zadbałby o dodanie drugiej kropki i poprawność notacji. W tej sytuacji wersję Wf traktujemy jedynie jako wariant niepewnej auten­tyczności, rezerwując tekst główny dla nie­wątpliwie Chopinowskiej wersji A. Za pomyłkową uznano wersję Wf już w Wa, w którym jednak – nie znając autentycznej wersji – wprowadzono tu rytm trzech poprzednich analogicznych taktów (369, 373 i 390). Taką samą poprawkę wpisano również w WfSf, co również mogło być zrobione przez analogię i nie wpływa na ocenę ewentu­al­nej autentyczności tej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 395

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W Wn2 górny głos jest zapisany nutami normalnej wielkości. Jest to przypuszczalnie pomyłka, a być może błędna adiustacja. W Wn3 przywrócono autentyczną pisownię drobnymi ósemkami. Co ciekawe, notacja nutami normalnej wielkości występowała początkowo także w A. Chopin szybko jednak zmienił koncepcję i skreślił tak zapisaną partię pr.r. jeszcze przed dopisaniem partii l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 395

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Palcowanie w A

!!!   miniat: wycinek, ten takt, obie pięciolinie.           TGTU

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Tak jak w t. 293, wpisanej w A cyfry palcowania nie odtworzono w żadnym z pozostałych źródeł, być może wskutek niezrozumienia jej znaczenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF