mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 58-59

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Biegnik do cis3 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 

Biegnik do cis4 w WfH
..

Zapis wpisanego w WfH wariantu przedłużającego biegnik, tak by kończył się na początku t. 59 półnutą cis4, nie precyzuje liczby ani wysokości nut w rozwinięciu biegnika. Interpretujemy to jako sygnał, że należy użyć wzorca z wydrukowanej jego części. Tego typu przedłużenia figuracji spotykamy w wielu innych utworach Chopina – por. np. Walc As op. 42, t. 243-244. Zdaniem redakcji gwarantuje to praktycznie autentyczność tego wpisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

Bez palcowania lekcyjnego

Palcowanie WfS w wariancie WfH
..

Palcowanie Chopinowskie wpisane w WfS – 1. palec na h1 – może być zdaniem redakcji użyte także do wykonania przedłużonej wersji biegnika wpisanej w WfH. Po wybraniu tej wersji należy wówczas – ze względu na inne rozplanowanie tekstu – skorzystać z trzeciego z podanych tu wariantów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wn i Wa dodano ostrzegawczy  przed fis3, co przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf (→Wn) ostatnią ósemkę l.r. (e) umieszczono pod h1 pr.r., co nie odpowiada stosunkom rytmicznym wynikającym z równomiernego wypełnienia drobnymi nutami pr.r. trzech ostatnich szesnastek taktu. Może to odpowiadać notacji [A], ale ani pierwsi wydawcy utworów Chopina, ani sam kompozytor nie zawsze byli pod tym względem dokładni. Z tego względu w tekście głównym umieszczamy to e zgodnie z podziałem rytmicznym, tuż przed 7. nutą biegnika (gis1). W Wa ósemkę tę umieszczono jeszcze później niż w Wf (po cis2), co z pewnością jest dowolnością wydawcy (notację tę odtwarzamy tylko w transkrypcji graficznej).
W wykonaniu należy się kierować raczej wyczuciem niż geometrią zapisu lub ścisłymi wyliczeniami proporcji rytmicznych, gdyż zarówno kontekst, jak i sama notacja sugerują tu pewną swobodę rytmiczną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wa

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez łuków w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.        Tu bez łuku + ostatnia ósemka e z belką i * pedału EZnieU;                        

2 łuki w Wa

Łuk Wn3

Łuk proponowany przez redakcję
..

Tak jak w analogicznym t. 17, w tekście głównym proponujemy całotaktowy łuk w partii l.r. Taki sam łuk dodano w Wn3, natomiast w Wa każdą połowę taktu objęto osobnym łukiem, być może ze względu na brak miejsca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn