|
|
|
|
Warianty, wpisane w egzemplarzach lekcyjnych w t. 58-59 i 61, nastręczają trudności, jeśli chodzi o ich ścisłe odczytanie. Wszystkie zapisane są bowiem w sposób mniej lub bardziej szkicowy, tak iż pewne aspekty wykonania pozostają domyślne:
- Przedłużenie w WfH biegnika na końcu t. 58 definiuje jedynie punkt docelowy w postaci półnuty cis4 na początku t. 59. Zdaniem redakcji, nie ulega wątpliwości, że oznacza to powtórzenie oktawę wyżej ośmiu ostatnich nut biegnika wersji podstawowej.
- Pasaż wpisany na marginesie WfS obok linijki obejmującej t. 59-62 nie zawiera żadnej wskazówki, w które miejsce należy go wstawić. Rysują się dwie możliwości: nad 5 ostatnimi ósemkami sekstoli l.r. w t. 59 lub nad objętą łukiem grupą ósemek w t. 61. To drugie umiejscowienie wydaje się bardziej prawdopodobne ze względu na doskonałą zgodność brzmieniową i pianistyczną z sąsiednimi akordami.
- Żaden z dwóch wpisów zawierających powtarzane nuty cis3 w t. 59 nie jest jednoznaczny. Wpis w WfD ma najzupełniej szkicowy charakter – niedookreślone są zarówno wartości rytmiczne, jak i wysokość trzech wpisanych nut. Wpis w WfH jest zapisany dokładniej, ale i w tym wypadku odczytanie wymaga podjęcia nieoczywistych decyzji w kwestii wysokości nut i ich umiejscowienia. Po przeanalizowaniu obu wpisów łącznie, redakcja przyjęła, że oznaczają one grupy trzech (WfD) lub czterech (WfH) drobnych ósemek cis3 poprzedzających 4. miarę taktu. W przypadku wariantu z WfH zamierzony rytm może być też zgodny z umiejscowieniem wpisu, a więc na 2. mierze taktu.
- Figuracja dopisana w t. 61 w WfH nasuwa wątpliwości, jeśli chodzi o wysokość 2. nuty w 2. grupie trzydziestodwójek, sposób połączenia z drukowanym tekstem (po arpeggiowanym akordzie lub zamiast niego) i kompletność zapisu (jest to być może wzorzec dłuższej figuracji).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfH
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji