- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 56
- Następna »
t. 43
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W żadnym z pierwszych wydań nie ma podwyższającego cis2 na cisis2 w 4. tercji ani przywracającego cis2 na ostatniej ósemce 2. trioli. Jest to najprawdopodobniej jeszcze jedno – por. t. 39 i 41 – przeoczenie Chopina, choć niewątpliwie poważniejsze i trudniejsze do wytłumaczenia. Fraza ta (t. 43-46) stanowi rozwinięcie dwóch poprzednich (dwutaktowych) i nie widać powodów, by rysunek melodyczny omawianego miejsca, czytelnie nawiązujący do przedstawiających tę samą ideę początków t. 39 i 41, miał się od nich różnić. Stwierdzenie to znajduje potwierdzenie w analogicznych frazach w t. 88, 90 i 92. Podobnego rodzaju przeoczenie podwyższenia nuty i jego późniejszego odwołania zdarzyło się Chopinowi w Etiudzie f op. 25 nr 2, t. 56. W WfH przed 4. tercją został dopisany prawdopodobnie przez samego Chopina lub pod jego sugestią. Uwzględniając powyższe argumenty, poprawkę tę wprowadzamy do tekstu głównego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH |
||||||
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Brak w Wn nuty h1 na ostatniej ósemce może być przeoczeniem. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że nutę tę Chopin dodał w ostatniej korekcie Wf. Wskazują na to widoczne w Wf ślady zmian – niedokładne dopasowanie sięgającego tej nuty, górnego odcinka laseczki do dolnego, co byłoby niemożliwe, gdyby całą laseczkę sztychowano jako jedną linię, oraz ślad usuwania h1 w ostatnim akordzie pr.r. Korekta polegałaby więc na zastąpieniu szerokiego (o rozpiętości nony) akordu pr.r. – h1-eis2-h2-cis3 – przez łatwiejszy akord cis2-eis2-h2-cis3 oraz przyłączeniu h1 do ostatniego akordu l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Brak wężyka arpeggio przed 2. ćwierćnutą to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza Wn. Możliwe również, że znak w Wf został dodany dopiero w ostatniej korekcie, której nie uwzględniono w Wn. Porównanie z analogicznym t. 93 sugeruje zresztą, że arpeggio na 3. mierze taktu mogło być w ogóle wydrukowane pomyłkowo zamiast znaku przed 2. akordem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
||||||
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Przed najwyższą nutą 2. akordu w Wf nie ma znaku chromatycznego. Tę oczywistą pomyłkę – patrz akord l.r. na 4. ósemce – poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa. Krzyżyk dopisany jest także w WfS. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy |
||||||
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf przed akordem na ostatniej ósemce umieszczony jest na wysokości cis1 zamiast eis1. Oczywisty błąd poprawiono w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 56
- Następna »