mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 615

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

​​​​​​​w Wf (→Wa)

Bez znaku w Wn
..

Brak w Wn widełek  to zapewne przeoczenie, choć możliwe, że dodano je w ostatniej fazie korekt Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia.              krótki akcent nad półnutą ais2

Bez znaku w Wn

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

akcent długi nad b2
..

Akcent, umieszczony w Wf (→Wa) nad nieuderzaną nutą, został z pewnością odtworzony niedokładnie. Mógł on w zamyśle Chopina dotyczyć oktawy b1-b2 na początku taktu lub dis2 dolnego głosu. W tekście głównym przyjmujemy tę drugą możliwość jako mniej ingerującą w oryginalny zapis (podajemy akcent długi, w tym kontekście znacznie prawdopodobniejszy). Pominięcie znaku w Wn to przypuszczalnie przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 618

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

​​​​​​​w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2 miary, obie pięciolinie, zwężone w pionie.               EZnieU

Akcent długi nad l.r. proponowany przez redakcję

EZTU

, ​​​​​​​alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1
..

Podobnie jak w t. 618 znak  ​​​​​​​umieszczony pod przetrzymaną, a więc nieuderzaną nutą można podejrzewać o niedokładne umiejscowienie. Redakcja proponuje dwie możliwe interpretacje tego znaku:

  • akcent długi nad l.r. – znak byłby niedokładnie umieszczony w pionie (por. t. 617);
  • diminuendo obejmujące kwintolę pr.r., przy założeniu niedokładnego umiejscowienia w poziomie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Zakresy widełek dynamicznych

t. 620

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

8 kropek staccato w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co przy łuku.               TGTU = puste

9 kropek w Wn

kropka nad końcową trzydziestodwójką 
..

Dodatkowa kropka w Wn wydaje się być rutynowym uzupełnieniem sztycharza, przekonanego o przeoczeniu znaku w Wf. Z drugiej strony, takiego przeoczenia nie można przecież wykluczyć. W tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego – Wf, także dlatego, że artykulacja końcowej trzydziestodwójki wynika z kontekstu rytmicznego i nie wymaga precyzowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 621-640

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf w większości spośród 24 taktów tego odcinka trylowana ćwierćnuta opatrzona jest akcentem (w t. 621-625, 627-629, 631-634 i 636-637, razem 14). Oznaczenia w ostatnich 7 taktach zostały najprawdopodobniej przeoczone – są to dwie ostatnie linijki tekstu na stronie. Biorąc pod uwagę, że akcent jest tu niewątpliwie jednym z elementów definiujących charakterystyczny i z taką regularnością powtarzany schemat rytmiczny, uznajemy także pozostałe trzy pominięcia za niedokładność zapisu i dodajemy akcenty we wszystkich taktach. W pozostałych wydaniach znaki uzupełniano, ale tylko w Wn3 dodano je we wszystkich taktach. Patrz uwagi do t. 626-635, 638-640 i 641-644.

Dwa spośród akcentów w Wf mają postać akcentów długich (t. 624 i 629). Kilka innych można interpretować jako krótkie lub długie (t. 625 i 633-637). Pozostałe siedem to akcenty krótkie, toteż w tekście głównym ujednolicamy pisownię, podając wszędzie krótkie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne