Zagadnienia : Umiejscowienie oznaczeń

t. 315-316

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: jw.               wg miniatury

 w Wn1 (→Wn2)

jak na miniaturze

 w Wn3

TGTU

..

W Wf (→Wa) umiejscowienie znaków  sugeruje, że pierwszy z nich dotyczy pr.r., a drugi lewej. Ponieważ nie wydaje się, by tego rodzaju zróżnicowanie mogło w tym kontekście być zamierzone przez Chopina, oba znaki są prawdopodobnie postawione niedokładnie. W tekście głównym przenosimy je pomiędzy pięciolinie, gdyż naszym zdaniem odnoszą się one do obu rąk. Idące w tym kierunku zmiany wprowadzano stopniowo w Wn1 (→Wn2) i Wn3. Patrz też sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 463-465

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków motywicznych w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: seksta i kwinta 463-464, tylko dolna 5-linia.         Tu pusta klisza 

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU

..

Łuki przetrzymujące na przejściu t. 463-464 i 464-465 umieszczone są w źródłach od strony główek, co nakazuje pewną ostrożność w ich interpretacji – w [A] mogły one być łukami motywicznymi. Te ostatnie wydają się tu potrzebne, na co wskazuje porównanie z notacją t. 462-463 i 465-466. Z drugiej strony, łuki przetrzymujące również mogły być zamierzone przez Chopina, toteż w tekście głównym dodajemy łuki motywiczne, nie rezygnując z przetrzymujących.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia.              krótki akcent nad półnutą ais2

Bez znaku w Wn

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

akcent długi nad b2

..

Akcent, umieszczony w Wf (→Wa) nad nieuderzaną nutą, został z pewnością odtworzony niedokładnie. Mógł on w zamyśle Chopina dotyczyć oktawy b1-b2 na początku taktu lub dis2 dolnego głosu. W tekście głównym przyjmujemy tę drugą możliwość jako mniej ingerującą w oryginalny zapis (podajemy akcent długi, w tym kontekście znacznie prawdopodobniejszy). Pominięcie znaku w Wn to przypuszczalnie przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 617

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent pod g2 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2 miary, obie pięciolinie, zwężony w pionie.              EZnieU

Akcent nad l.r. proponowany przez redakcję

..

Umiejscowienie akcentu budzi wątpliwości – kombinacja akcentu pionowego i długiego jest raczej niespotykana w twórczości Chopina. Dlatego w tekście głównym przydzielamy akcent l.r., zakładając, że w Wf błędnie zinterpretowano umiejscowienie znaku (zarówno w Wf, jak i w [A]​ odstęp między pięcioliniami był niewielki i znaki umieszczone pomiędzy nimi bywały niejednoznaczne). Patrz też t. 616 i 618.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń

t. 618

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

​​​​​​​w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2 miary, obie pięciolinie, zwężone w pionie.               EZnieU

Akcent długi nad l.r. proponowany przez redakcję

EZTU

, ​​​​​​​alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1

..

Podobnie jak w t. 618 znak  ​​​​​​​umieszczony pod przetrzymaną, a więc nieuderzaną nutą można podejrzewać o niedokładne umiejscowienie. Redakcja proponuje dwie możliwe interpretacje tego znaku:

  • akcent długi nad l.r. – znak byłby niedokładnie umieszczony w pionie (por. t. 617);
  • diminuendo obejmujące kwintolę pr.r., przy założeniu niedokładnego umiejscowienia w poziomie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń , Zakresy widełek dynamicznych