Wn1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 620

8 kropek staccato w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co przy łuku.               TGTU = puste

9 kropek w Wn

kropka nad końcową trzydziestodwójką 

Dodatkowa kropka w Wn wydaje się być rutynowym uzupełnieniem sztycharza, przekonanego o przeoczeniu znaku w Wf. Z drugiej strony, takiego przeoczenia nie można przecież wykluczyć. W tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego – Wf, także dlatego, że artykulacja końcowej trzydziestodwójki wynika z kontekstu rytmicznego i nie wymaga precyzowania.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań