op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
|
!!! miniat: ta co przy łuku. TGTU = puste |
|
|
9 kropek w Wn kropka nad końcową trzydziestodwójką |
Dodatkowa kropka w Wn wydaje się być rutynowym uzupełnieniem sztycharza, przekonanego o przeoczeniu znaku w Wf. Z drugiej strony, takiego przeoczenia nie można przecież wykluczyć. W tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego – Wf, także dlatego, że artykulacja końcowej trzydziestodwójki wynika z kontekstu rytmicznego i nie wymaga precyzowania.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
