mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 54

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 57-59

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk i kropka w A

!!!   miniat: jak widać.                    Tu EZTU tylko 57-58

Kropka i łuki w Wn1

EZnieU (kropka i 2 łuki)

Kropka i łuki w Wf

EZnieU1 (kropka nad akordem 57 i 2 łuki dołem)

Łuki w Wa

EZnieU1 tylko łuki

Kropki w Wn2

Kropka EZnieU1 (57) + kropka EZTU (58)

Łuki i kropki proponowane przez redakcję

EZTU
..

Nad parą akordów w t. 57-58 podajemy w tekście głównym oznaczenia artykulacyjne A – łuk i kropkę staccato. Tak jak w t. 54-55, proponujemy również uzupełnienie ich w analogicznych t. 58-59 (a także w l.r. – patrz t. 49-59). W Wn1 (→Wf) kropkę staccato umieszczono – zapewne pomyłkowo – nad pierwszym, a nie nad drugim akordem pary w t. 57-58, zaś w Wa ją pominięto. Ponadto łuk nad parą akordów powtórzono w Wn1 także w t. 58-59, co jednak jest przypuszczalnie wynikiem błędnej interpretacji łuku przetrzymującego c2. W Wf (→Wa) oba łuki – w t. 57-58 i 58-59 – przeniesiono pod akordy, łącząc dźwięki g1-as1. W Wn2 dowolnie powtórzono w tych taktach oznaczenia z t. 53-55.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma przenośnika oktawowego, co jest oczywistym błędem, spowodowanym zapewne rozproszeniem uwagi wskutek przejścia na nową stronę (takt ten jest ostatni na stronie). Pomyłkę sprostowano – być może z polecenia Chopina – już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 78-79

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 i  w A

!!!   miniat: t. 78 i kwarta 79 (z przednutkami przed), tylko górna 5-linia, oznaczenia dyn. wyżej niż na kliszy.          TGTU

> i  w Wn1 i Wa

> (krótki akcent) 78 i  79 (bliżej półnuty niż p w TGTU)

 i  w Wf

jak war. 22, tylko bez akcentu

 i  w Wn2

widełki EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji – 

f i akcent długi w t. 78 i nic 79
..

W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości źródłowych ani muzycznych oznaczenia dynamiczne A. Oznaczenia Wn1 (→Wf →Wa) – dwa kolejne znaki  – są w tym kontekście na tyle nielogiczne, że nasuwa to podejrzenie błędu. W istocie, biorąc pod uwagę, że  w t. 79 jest w A mało czytelne, wydaje się bardzo prawdopodobne, że  w tym miejscu to skutek mylnego odczytania A (kształt znaku w A jest jednym z licznych dowodów na rosnący w miarę pisania A pośpiech Chopina). Z kolei  dodane na początku t. 78 można interpretować jako próbę naprawienia błędu z t. 79 – zamiarem Chopina mogło być przeniesienie  do t. 78, gdzie nie kolidowałoby tak jaskrawie z jego pierwotną, a być może jedyną koncepcją dynamiczną, zapisaną w A. Byłby to przykład niedokończonej korekty, w której dodano nowy znak, nie usuwając starego. Wersję tę, jako być może zamierzoną przez Chopina, podajemy jako propozycję alternatywną.
Znak widoczny w A na poczatku t. 78 uważamy – tak jak w t. 70 – za akcent długi. W tym wypadku odtworzono go w Wn1 jako krótki, a w Wn2 jako krótkie . Nie jest jasne, jak wytłumaczyć obecność tego znaku w Wa, wobec jego braku w Wf. Najprawdopodobniej akcent przeoczono w Wf, a dodano w Wa przez analogię do t. 70 – widełki są tam wprawdzie dłuższe, ale do skrócenia mógł skłonić adiustatora brak nuty na 3. mierze taktu. Mocnym argumentem za takim wyjaśnieniem jest idąca w przeciwnym kierunku adiustacja Wa w t. 70 – dodano tam  zaczerpnięte stąd.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A , Połowiczne korekty

t. 96

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśniony.             Tu pusta klisza 

 w Wn (→Wf→Wa)

ta z nawiasu okrągłego, ale bez nawiasu

Alternatywna propozycja redakcji

ta z kwadratowego bez nawiasu

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU
..

Pominięty w A znak  mógł zostać w Wn (→Wf→Wa) dodany przez Chopina. Nie ma jednak co do tego pewności, a wydaje się prawdopodobne, że w opadającej części pasażu Chopin mógł mieć na myśli pedalizację, którą wpisał w t. 88. Dlatego w tekście głównym podajemy do wyboru dwie propozycje pedalizacji – analogiczną do t. 88 w nawiasie kwadratowym i dodaną w Wn1 w nawiasie okrągłym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn