mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 225-227

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                    TGTU

3 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

jednotaktowe
..

Podział łuku na 3 części – wbrew wyraźnej pisowni A – to przykład charakterystycznej maniery sztycharza Wn1, który unikał długich łuków. W Wn2 przywrócono notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 228-229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Nowy łuk od t. 229 w A

!!!   miniat: nic.                        TGTU = łuk 228 i łuk na całą linijkę 229-232

Ciągły łuk w Wn

228 do kontynuacji (dłuższy niż TGTU) + 229-32 zaczęty wcześniej

Nowy łuk od t. 232 w Wf (→Wa)

228 i początek 229 jak war. 22;  ten drugi do końca 231 i nowy od początku 232 do kontynuacji
..

Zdaniem redakcji, w A w t. 229 zaczyna się nowy łuk, mimo że poprzedni kończy się bardzo blisko jego początku. Połączenie łuków w Wn (→Wf→Wa) nie jest wszakże wynikiem niedokładnego odczytania A, lecz korekty, i to przypuszczalnie Chopinowskiej. Widoczne ślady korekt sugerują jednak, że kompozytor prawdopodobnie korygował jeszcze inne, błędne łuki, a nie wersję A. Z tego względu w tekście głównym podajemy niebudzący wątpliwości muzycznych podział łuku zapisany w A.
Podział łuku pomiędzy t. 231-232, jak jest w Wf (→Wa), to z pewnością niedokładność, związana z przejściem do nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 231-232

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do fes1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

Łuk do ces2 w Wn1
..

Skrócenie łuku w Wn1 to z pewnością niedokładność spowodowana przejściem na nową linię. Niedokładność tę poprawiono zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2. W przypadku Wf niewykluczona jest korekta Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 236-237

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A (→Wn1, interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.                  TGTU = łuk nad 4. linijką + kreseczki od przenośnika w t. 236 + łuk 237-8)

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa) i Wn2

łuk nad 4. linią do fes4 + kreseczki + łuk 237-238 jak war. 12 (od es4)
..

W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 243-244

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od 2. ćwierćnuty w A i Wn2

!!!   miniat: nic.            EZTU (lewy koniec)

Łuk od 1. ćwierćnuty w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wf→Wa) już od 1. ćwierćnuty to niedokładność typowa dla sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn