Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 260

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A (→Wn)

!!!   miniat: półnuta do końca taktu, tylko górna 5-linia, ścieśnione wyraźnie (wyciąć trochę wężyka).             Tu pusta klisza 

Łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

..

W przypadku łuku pojawiającego się w Wf (→Wa) nie jest pewne ani autorstwo Chopina, ani jego znaczenie – oddzielenie zakończenia trylu od następnej frazy jest zupełnie jasne dzięki nowemu łukowi w t. 261, nie mówiąc o smorzando, rallentando i fermacie. Z tego względu nie podajemy go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 261-264

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 dwutaktowe łuki w A

!!!   miniat: nic.                      TGTU

4 jednotaktowe łuki w Wn1 (→WfWa)

1 czterotaktowy łuk w Wn2

..

W tekście głównym podajemy niebudzące żadnych wątpliwości dwutaktowe łuki A. Zarówno podział łuków w Wn1 (→WfWa), jak i połączenie w Wn2 są z pewnością dowolnymi zmianami – typową manierą sztycharza Wn1 i adiustacją (bez widocznej przyczyny) Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 293-294

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze łuki w A (odczyt dosłowny→Wn1Wf)

!!!   miniat: 2 takty, obie pięciolinie, bez pedału i Solo.     Tu EZnieU tylko pr.r.

Dłuższe łuki w A (interpretacja kontekstowa)

EZTU

Krótsze łuki obu rąk w Wa

EZnieU obie ręce

Dłuższe łuki obu rąk w Wn2

EZTU + EZnieU1

..

Zakres obu łuków jest w A niejasny – pierwszy nie wykracza poza kreskę taktową, w drugim można widzieć łuk nad triolą. Tak właśnie odczytano je w Wn1 (→WfWa). Łuki w następnych, identycznych figurach, w kilku miejscach przedłużane, dowodzą jednak, że Chopin chciał je każdorazowo doprowadzić do ćwierćnuty na 1. lub 3. mierze t. 294 i analog. Interpretację tę, wprowadzoną już w Wn2, podajemy w tekście głównym.
Dodane w Wa i Wn2 łuki l.r. są dowolną adiustacją zarówno w tych taktach, jak i w całym odcinku aż do t. 308 – patrz uwaga do t. 297-298.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 293-297

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki pod triolami w A

!!!   miniat: 4 nuty t. 293, tylko górna 5-linia, bez piano, widełek i Solo.           EZnieU2 293 i 297

Bez dolnych łuków w Wn (→WfWa)

..

Widoczny w A łuk pod triolą ósemkową w t. 293 i 297 został prawdopodobnie przeoczony zarówno w Wn1, jak i Wn2 (jest to zrozumiałe w t. 293, w którym łuk ten zlewa się ze znakiem ). Łuków tych nie podajemy w tekście głównym, gdyż wydaje się, że mają one charakter łuków triolowych, których z reguły nie uwzględniamy (Ogólne Zasady Redakcyjnep. 16), a które być może pozostały w A przez nieuwagę. Nie jest to jednak typowa sytuacja, tak iż niewykluczone, że Chopin istotnie przewidywał tu podwójne łuki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki "triolowe"

t. 295-304

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków l.r. w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: nic.              klisza -jak widać

Łuki l.r. w Wa i Wn2

..

Łuki l.r., dodane w t. 295-296, 299-300, 302 i 304 w Wa i Wn2, to niemal na pewno dowolna adiustacja. Patrz t. 297-298.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn