mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 369-375

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi na 3. miarę w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, akcent długi trochę wyżej niż na kliszy, żeby nie wyłaził pod fz.              TGTU (akcent długi na 3 w t. 369)

Krótkie akcenty na 2. miarę w Wa

EZnieU2 w t. 369 i takie same akcenty w t. 374-375
..

W Wa we wszystkich tych taktach ujednolicono notację akcentów w ten sposób, że  i akcent (krótki) tworzą wspólnie jedno oznaczenie pod oktawą f3-f4. Ponieważ w Wf akcent występuje tylko w t. 369 (długi i na 3. mierze), wymagało to przesunięcia tego znaku i dodania 6 dalszych akcentów – wzorowano się tu z pewnością na analogicznych t. 29-32. Ze względu na różnice w pozostałych źródłach t. 370-371, 372 i 373 omawiamy oddzielnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 370-371

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: od 2 w t. 370 do końca 371, tylko górna 5-linia, akcenty na miniaturze nie niżej niż fz (na kliszy normalnie, oprócz Wa, które są koło fz)                 TGTU

Krótki akcent w Wn1

zamaist długiego, tylko 370.

Bez znaków w Wf

Tu pusta klisza 

Krótkie akcenty przy  w Wa

EZnieU2

Akcent długi w Wn2

TGTU, ale tylko 370
..

Zdaniem redakcji, wszystkie pominięcia i skrócenia akcentów w Wn i Wf mają charakter przypadkowych niedokładności. Dosunięcie akcentów do  to zupełnie dowolna adiustacja Wa, ujednolicająca wszystkie te takty z notacją analogicznych t. 29-32 (również błędną) – patrz t. 369-375.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn

t. 370-376

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf znaki  są w tych taktach umieszczone bardzo niestarannie – znak w t. 370 wskazuje 3. miarę taktu, pozostałe (oprócz t. 373, w którym Wf nie ma ) wypadają pomiędzy 1. a 2. miarą, przy czym trzy ostatnie są bliżej 1. miary. Ponieważ przypadkowy charakter tych przesunięć nie ulega wątpliwości, odtwarzamy je tylko w wersji "transkrypcja".

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 372

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, (na miniaturach, jeśli będą akcenty to nie niżej niż fz, oprócz Wa, które ma akcent koło z).                             Tu pusta klisza 

Krótki akcent przy  w Wa

EZnieU2

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU (długi w nawiasie)
..

Zdaniem redakcji, bieg muzyki sugeruje ewentualną zmianę sposobu wykonania tych motywów dopiero od następnego taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu w omawianym miejscu.
Wa, tak jak we wszystkich podobnych taktach tego odcinka, ma tu akcent krótki dołączony do  pod oktawą – patrz. t. 269-275.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 373

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez oznaczenia w Wn1 (→Wf)

Tu pusta klisza 

> w Wa

TGTU + akcent krótki jak EZnieU2 w poprzednich taktach
..

W Wn1 (→Wf) pominięto , co jest wyraźnym błędem. Znak dodano w Wn2, a w Wa, tak jak w sąsiednich taktach –  i akcent (patrz t. 369-375).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn