Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 374-376

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Drobne nuty w t. 374-375 w A i Wn2

!!!   miniat: jw.                     wg miniatury (drobne jak TGTU, tylko na jednej lasce z górną; 376 nic)    W następnych wariantach też dwie dolne nuty akordów wg miniatur

Normalne nuty w Wn1

​Drobne nuty dwu­głosowo, w t. 376 des1-f1 w Wf1

c1-f1 w t. 376 w Wf2

Normalne nuty w Wa

..

Brak kwarty c1-f1 w t. 376 to zapewne przeoczenie Chopina, który uzupełnił je następnie, korygując Wf (w Wf1 dodano błędnie des1-f1, co poprawiono na c1-f1 w Wf2). W korekcie tej kompozytor wprowadził także czytelniejszą, dwugłosową pisownię wszystkich trzech akordów, w których tylko górna nuta należy do partii solowej. W Wa powtórzono tekst Wf2, nie zachowując jednak różnicy wielkości nut. W niemal wszystkich późniejszych wydaniach zbiorowych dwudźwięki akompaniamentu włączono błędnie – idąc za Wn1 – do partii solowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja dosłowna→Wn1)

!!!   miniat: od 3 w t. 376 do końca 377, tylko górna 5-linia.                        całotaktowy 377 + b2-g2 376-377 (nad 3 nutami, koniec nad początkiem łuku 377)

Łuki A (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

2 łuki po 3 nuty

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

TGTU

..

W A t. 376 jest ostatni na stronie, co wywołało niejasność w kwestii łukowania – łuk w tym takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację, ale w t. 377 zaczyna się nowy łuk. Najprostszą interpretacją tego zapisu jest wersja Wn1, ale za uzasadnioną można uważać zarówno wersję Wf, jak i jeden łuk Wn2. Tę ostatnią wersję, proponujemy w tekście głównym ze względu na analogię do t. 32-33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w Wn1 (→Wf)

!!! miniat: 2 ósemki 376 + cały 377, tylko dolna 5-linia.                EZnieU (t. 377)

Uzupełniony łuk Wn1 (możliwa interpretacja A)

war. 22 + łuk na 3 nuty od b1 do g1 (dociągnąć EZnieU3)

Łuki w Wa (możliwa interpretacja A)

2 po 3 nuty (jak Wfa w pr.r.)

Łuk Wn2 (możliwa interpretacja A)

EZnieU3

Bez łuków (możliwa interpretacja A)

..

W A ósemki w t. 376, ostatnim na stronie, są objęte łukiem wyraźnie wskazującym na kontynuację, ale w t. 377 nie ma dokończenia tego łuku. Ponieważ aż do końca tego Solo Chopin nie wpisał w l.r. żadnych łuków, wydaje się, że zrezygnował z łukowania l.r. w tym fragmencie, uważając za wystarczające łuki w partii pr.r. Z tego względu w tekście głównym pomijamy opisany fragment łuku. Jest wszakże możliwe, że brak kontynuacji łukowania to tylko skutek pośpiechu, zwłaszcza że w analogicznych t. 32-33 łuki są w A wpisane w partiach obu rąk. Za zgodne z intencją Chopina można więc także uważać uzupełniony na wzór pr.r. łuk Wn1 oraz łuki Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 378

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A

!!!   miniat:  nic.                Tu pusta klisza 

Łuk w Wn (→WfWa)

EZnieU (ten takt)

..

W tekście głównym pozostawiamy notację A, bez łuku l.r. Za zgodny z zamysłem Chopina można również uważać łuk Wn (→WfWa), być może dodany przez Chopina w korekcie Wn1 i zgodny z autentycznym łukiem w analogicznym t. 34.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 379-380

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A

!!!   miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia.             Tu pusta klisza 

Łuki w Wn1 (→Wf)

w każdym takcie pod grupami ósemek, czyli 4 + 6

Łuk w Wa i Wn2

2-taktowy

..

Trudno przypuścić, by łuki l.r. pojawiające się w Wn1 (→Wf) mogły być w tej formie dodane przez Chopina – są sprzeczne z autentycznym łukiem pr.r., a ich zakresy pokrywają się z wiązaniami grup ósemek. Najprawdopodobniej więc jest to adiustacja, co podważa także wiarygodność łuków dodanych w Wn1 w poprzednich dwóch taktach. Adiustatorzy Wa i Wn2 zastąpili je dwutaktowym łukiem wzorowanym na łuku pr.r., uprecyzyjnia to notację, ale nie wynika z zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn