mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 381-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.                   Tu pusta klisza 

Łuk do t. 384 w Wa

dołem w obu linijkach, jak TGTU pr.r. (od początku 381 do końca 384)

Łuk do t. 385 w Wn2

jak war. 22, tylko dłuższy, do 1. ósemki 385
..

Łuki l.r., dodane w Wa i Wn2 a będące powtórzeniem odpowiedniego łuku pr.r., są z pewnością dziełem adiustatorów. Ich zgodność z intencją Chopina nie jest jednak całkiem wykluczona – patrz t. 376-377 i 384-385, a także 385-387 i 387-388.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 383

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tak jak w analogicznym t. 39, w tekście głównym pomijamy występujące w źródłach bemole ostrzegawcze przed des1(2).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 384-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 384 i 4 nuty 385, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                          EZTU (łuk 384 i lewy koniec 385)

Łuki Wn

EZnieU 384-5 + EZTU (lewy koniec 385-6)

Łuki Wf (→Wa)

EZTU 384 + EZnieU1 (lewy koniec 385-6)
..

W tekście głównym podajemy łuki A, niebudzące zastrzeżeń źródłowych ani muzycznych. Wersję Wn można jednak uważać za co najmniej równorzędną:

  • niedokładność, polegająca na wysztychowaniu łuku niezgodnego z podziałem na takty lub grupy, jest czymś w Wn1 praktycznie niespotykanym, co mimo braku widocznych śladów poprawek czyni korektę Chopina bardzo prawdopodobną. Na korektę łuków może też wskazywać łukowanie Wf (→Wa), odtwarzające być może stan Wn1 sprzed ostatniej fazy poprawek;
  • taki układ łuków wpisał Chopin w analogicznych t. 40-41.

Za przyjęciem pisowni A przemawiają następujące argumenty:

  • czytelny, jednoznaczny zapis;
  • brak w tych taktach oznaczeń dynamicznych, podkreślających początek wznoszącego pasażu – por.   w t. 40-41. Krótszy łuk A sugeruje, że w t. 385 rozpoczyna się nowa myśl, co w pewnym stopniu rekompensuje ten brak.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Klinik w A

!!!   miniat: nic.                     EZTU

Kropka w Wn

EZnieU (pod nutą)

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

Wyraźny klinik wpisany w A odtworzono w Wn jako kropkę. Znak w Wf odbity jest tak niewyraźnie, że nie może być traktowany jako kropka staccato, tłumaczy to jego brak w Wa. Ewentualne usunięcie przez Chopina kropki w Wf, co mogłoby pozostawić tego rodzaju ślad, należy zdaniem redakcji wykluczyć.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Kliniki

t. 385-387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaków w A (→Wn1→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.                     Tu pusta klisza 

Kropki staccato w Wn2

EZnieU (na początku 385 i 387)
..

Wraz z łukami w Wn2 dodano w partii l.r. także kropki staccato na początku t. 385 i 387. Patrz też t. 387-388.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn