mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 355-356

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W partii l.r. takty te zapisane są w A skrótowo jako powtórzenia t. 354. Skróty rozwinięto w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 356

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

b2 w A, Wf2 (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie miary, tylko górna 5-linia.          TGTU

g2 w Wn1 (→Wf1)

ostatnia nuta trioli
..

Wersja Wn1 (→Wf1) jest niemal na pewno błędem tercjowym, co potwierdziła Chopinowska korekta Wf2 (→Wa), przywracająca wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 356

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Pominięcie w wydaniach znaku  to z pewnością pomyłka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 356-362

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU (3 akcenty 356, 358 i 362)

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)
..

Wyraźne w A akcenty długie w t. 356, 358 i 362 odtworzono w Wn (→Wf→Wa) niedokładnie jako krótkie. Por. t. 360.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 360

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.                  TGTU
..

Jedyny w tym fragmencie prawidłowo odtworzony w Wn1 (→Wf) akcent długi zmieniono w Wa i Wn2 na krótki. Sama idea ujednolicenia notacji akcentów we wszystkich analogicznych taktach jest trafna – A ma wszędzie jednakowe znaki – jednak akcenty w A są wyraźnie długie, czego adiustator Wa nie mógł wiedzieć, a adiustator Wn2 nie uznał za istotne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn