Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 385-387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: od des do b 385, tylko dolna 5-linia.           Tu pusta klisza 

Łuk Wa

dołem, 2 takty (385-6)

Łuk Wn2

dołem, od 16ki f 385 do des3 387

..

Łuk l.r., będący powtórzeniem odpowiedniego łuku pr.r., to z pewnością dodatek adiustacji Wa i Wn2. W przypadku Wn2, w którym łuk pr.r. ma taki sam zasięg jak w A, zgodność tego uzupełnienia z intencją Chopina nie jest całkiem wykluczona – patrz t. 376-377.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 386-387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do t. 387 w A i Wn2

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki 386 i 1. ósemka 387, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i con forza.               EZTU (prawy koniec)

Krótszy łuk w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

..

Skrócenie łuku to typowa niedokładność sztycharza Wn1 (→WfWa), poprawiona na podstawie A w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Klinik w A

!!!   miniat: nic.                  EZTU

Bez znaku w Wn1 (→WfWa)

Kropka w Wn2

..

Pominięcie klinika to z pewnością przeoczenie Wn1 (→WfWa). Znak staccato – w postaci kropki – uzupełniono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 387-388

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez oznaczeń w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: od 16ki 387 do b1 388, tylko dolna 5-linia.          Tu pusta klisza 

2 łuki i 4 kropki w Wa

łuki jak Wa w pr.r. (przerwane na kresce taktowej), kropki tylko 388; wszystko nad nutami l.r.

Łuk i 9 kropek w Wn2

jak TGTU w pr.r. (nad nutami l.r.)

..

Oznaczenia artykulacyjne – łuki i kropki – dodane w Wa i Wn2 nie są autentyczne. W każdym z tych wydań powtórzono w partii l.r. oznaczenia użyte w pr.r. (w Wa niedokładnie, gdyż pominięto kropki w t. 387). W przypadku Wn2 zgodności tego uzupełnienia z intencją Chopina nie można całkiem wykluczyć – patrz t. 376-377.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 387-388

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A (→Wn)

!!!   miniat: 9 kwart pod łukiem, tylko górna 5-linia, obniżyć przenośnik oktawowy.                   TGTU (jeden łuk)

2 łuki w Wf (→Wa)

do końca t. 387 i 4 kwarty 388

..

Trudno powiedzieć, czy podział łuku w Wf (→Wa) jest następstwem błędu sztycharza Wf, czy łuki zostały skorygowane w Wn1 w ostatniej fazie korekt, już po wysłaniu odbitek do Paryża. W tekście głównym podajemy jedyną autentyczną wersję A (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wn