Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 360

Akcent długi w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: nic.                  TGTU

Jedyny w tym fragmencie prawidłowo odtworzony w Wn1 (→Wf) akcent długi zmieniono w Wa i Wn2 na krótki. Sama idea ujednolicenia notacji akcentów we wszystkich analogicznych taktach jest trafna – A ma wszędzie jednakowe znaki – jednak akcenty w A są wyraźnie długie, czego adiustator Wa nie mógł wiedzieć, a adiustator Wn2 nie uznał za istotne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.