Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 31
- Następna »
t. 117
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 121-122
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Brak kropek staccato pod nutami Es to z pewnością przeoczenie Wn1 (→Wf→Wa). Znaki dodano w Wn2, ale tylko w t. 122, w którym są one w A wyraźniej napisane. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 125-126
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Akcenty są w A niewątpliwie długie i tak je odtworzono w Wn1 (→Wf). Sztycharz Wa, który jak się wydaje uważał długie akcenty za znaki diminuendo, skrócił pierwszy z nich, zapewne w przekonaniu, że jest to właśnie akcent. W Wn2 podobnej operacji dokonano na obu znakach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
||||||||
t. 127
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zmiany zakresu znaku mają najprawdopodobniej przypadkowy charakter. W tekście głównym odtwarzamy notację A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
||||||||
t. 130
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Interpretacja akcentu długiego zapisanego w A nastręcza trudności – znak wpisany jest w taki sposób, że może odnosić się do półnuty pr.r. lub f1 w l.r. (podobny problem występuje w repryzie, t. 278). Zdaniem redakcji, jest bardziej prawdopodobne, że intencją Chopina było zwrócenie uwagi na chromatyczne przejście głosu tenorowego f1-fes1-[es1]. Skrócenie akcentu w Wa to typowa niedokładność tego wydania. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 31
- Następna »