mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 148-149

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do g1 w A i WfD

!!!   miniat: nic. TGTU

Łuk do as1 w Wn (→Wf→Wa)

krótszy o nutę
..

Mimo poprawki łuku A, który Chopin przedłużał do ćwierćnuty g1, w wydaniach objęto nim tylko grupę drobnych nutek. Chopin przywrócił właściwe frazowanie wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez znaku w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Fermata w Wf (→Wa)
..

Fermata została dodana prawdopodobnie przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Kompozytor zwrócił przypuszczalnie uwagę na niezręczne rozplanowanie tekstu, w którym grupa drobnych ósemek rozpoczyna się bezpośrednio po ćwierćnucie c4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W większości źródeł podwyższający des2 na d2 znajduje się nie przed tą nutą, lecz 7 nut wcześniej, przed zapisanym na tej samej wysokości d3, co na ogół uważano wówczas za wystarczające. Ściśle rzecz biorąc, znak nie jest tam jednak w ogóle potrzebny, ponieważ d3 zapisane na wysokości d2 znajduje się już na 4. nucie biegnika – spostrzeżenie to skłoniło zapewne adiustatora Wn2 do usunięcia znaku sprzed drugiego d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: jak widać.            TGTU

 w Wn

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa

EZnieU2
..

W tekście głównym gwiazdkę  umieszczamy z zachowaniem widocznych w A relacji poszczególnych elementów zapisu – , pauzy l.r. i biegnika pr.r.. W Wn (→Wf) znak wydrukowano zaraz po akordzie l.r., jeszcze przed biegnikiem (Wn) lub na jego początku (Wf). Trudno stwierdzić, czy jest to tylko niedokładność, czy też uznano, że skoro ma on pojawić się przed pauzą, której wartość w partii pr.r. jest wypełniona drobnymi ósemkami biegnika, to trzeba go umieścić przed nimi. Wyjaśnienia wymaga także zadziwiająca zgodność Wa z notacją A, do którego wydawca angielski nie miał dostępu. Zdaniem redakcji, jest to wynik niezwykle ciasnego upakowania zapisu – nie mając możliwości odtworzenia pisowni Wf, gdyż znak  wypadłby już nad końcówką znaku , sztycharz odsunął go nieco, by wzięcie pedału miało w ogóle jakiś sens.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 na ósemkę f w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.             TGTU

 na akord w Wa i Wn2

EZnieU
..

W A znak  dotyczy ósemki F, czego można się także domyślić z niedokładnego zapisu Wn1 (→Wf). Jednak w Wa i Wn2 znak przesunięto w stronę ćwierćnutowego akrodu, tak iż wyraźnie zmieniło to jego sens – opóźnienie momentu wzięcia pedału o ósemkę pozbawia akord słyszalnej podstawy basowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa