mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 144

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.           TGTU

 w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Nawet jeśli uznać znak A za , wydania odtworzyły go niedokładnie, przedłużając aż do 4. ósemki. Znak w A jest jednak niemal na pewno akcentem długim – por. tej samej długości znak na ostatniej ćwierćnucie, a także szereg innych, np. w t. 118-120, 125, 133.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 144

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ósemki c w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Ćwierćnuty w Wf (→Wa)

TGTU = 2 laseczki c (do góry)
..

Obie laseczki przedłużające nuty c to niewątpliwie Chopinowski dodatek w korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 2. ósemki w A (prawdopodobne odczytanie) i Wn2

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Łuk od 1. ósemki w A (możliwe odczytanie→Wn1→Wf→Wa)
..

Moment rozpoczęcia łuku l.r. w 1. połowie taktu nie jest w A jasny, gdyż zlewa się on częściowo z określeniem con forza. Przyjmujemy, że łuk biegnie od 2. ósemki, gdyż takie łuki mają oparte na podobnej fakturze t. 241-246, a także t. 32 i 81 w II części Koncertu. Wersję większości wydań można jednak uważać za równorzędne odczytanie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.            TGTU puste

Łuk w Wa i Wn2

od 6. do 8. ósemki taktu
..

Łuk w 2. połowie taktu, dodany w Wn2 i Wa jest z pewnością dowolny, choć oczywiście analogia z 1. połową zachęca do uzupełnienia. Jest wszakże rzeczą zastanawiającą, że adiustator Wa dodał łuk od 2. ósemki, mimo że w 1. połowie taktu Wa ma łuk od 1. ósemki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 145

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W żadnym ze źródeł notacja znaków chromatycznych nie jest w pełni poprawna, choć pominięcia nie utrudniają odczytania. W A brakuje  podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce (nie ma go też przed 7. ósemką) i des2 na d2 pod koniec grupy trzydziestodwójek. W Wn (→Wf) dodano ten ostatni znak oraz powtórzono  przed d na 6. ósemce, a w Wn2 usunięto zbędny  przed drugim h2. Najbliższe poprawnej notacji jest Wa, w którym jedyną niedokładnością, wynikającą być może z odmiennego podejścia do takich sytuacji, jest brak  przed d1 na 7. ósemce –  pojawił się już w tym takcie przed nutą na tej wysokości, jednak w innym kluczu (na 4. ósemce).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn