mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 149-150

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 łuki w A i Wn2

!!!   miniat: te 4 oktawy, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku i napisu.                    TGTU (4 łuki "pionowe")

1 łuk w Wn1 (→Wf)

tylko 150

Bez łuków w Wa
..

Wpisane w A cztery łuczki od przednutek do przeciwległych nut oktaw podkreślają ekspresyjny charakter oktawowych mini-motywów. Szczegół ten został w pełni odtworzony dopiero w Wn2 – we wcześniejszych wydaniach większość łuczków pominięto (w Wa wszystkie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 150-151

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf→Wa)

EZTU (sic! (jak na miniaturze), ale tylko prawy koniec łuku

Koniec łuku w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

EZnieU, prawy koniec (oba warianty prawdopodobnie łatwiej będzie spasować biorąc za punkt wyjścia tylko jeden z obciętych końców).   Dodać dokończenie w t. 151!
..

Nie jest pewne, czy łuk A kończy się wraz z ostatnią szesnastką w t. 150, czy ma sięgać dalej, do następnego taktu. W Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto tę pierwszą możliwość, co zmieniono w Wn2. Redakcja przychyla się do drugiej interpretacji, gdyż oktawa na początku t. 151 jest niewątpliwie końcem poprzedniej frazy. Rozpoczęcie nowej myśli od szesnastek potwierdzone jest przez  dopisane w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 152

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.          TGTU

Krótki akcent w Wn (→Wf→Wa)
..

"Modelowy" akcent długi w A odtworzono w wydaniach jako krótki. Podobnie w t. 154, a także 302 i 304.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 156-158

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

1 łuk w A

!!!   miniat: 7 ósemek t. 156, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                       TGTU (łuki 156 i 158, to samo w nast. wariantach)

2 łuki w Wn1

pół taktu + 3 ósemki

1 łuk w Wf (→Wa)

cała figura 7 ósemek

2 łuki w Wn2

2 razy po 3 ósemki (od drugiej)
..

Łuki l.r. w t. 156 i 158 podajemy w tekście głównym według A. Półtaktowe łuki Wn1 (po 4 i 3 ósemki) to charakterystyczna dowolność tego wydania. W korekcie Wf (→Wa) Chopin połączył łuki w ramach taktów, pozostawiając – jako przypuszczalnie mniej rażący – niedokładnie oznaczony moment ich rozpoczęcia. W Wn2 poprawiono według A moment rozpoczęcia łuków, ale nie podziały.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 159

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: t. 159, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               TGTU  

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Objęcie w Wn1 (→Wf→Wa) obu czteroósemko­wych figur akompaniamentu łukami półtaktowymi to typowy przykład schematycznego podejścia sztycharza Wn1. W Wn2 przywrócono notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn