Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 99

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                TGTU (4 akcenty)

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

..

Zmiana kroju akcentów to charakterystyczna niedokładność pierwszych wydań. W tym wypadku bardziej dziwi prawidłowe odczytanie intencji Chopina w Wn1, gdyż pierwsze dwa znaki w A są wyraźnie dłuższe od dwóch pozostałych i można by się spodziewać, że zostaną odtworzone jako widełki . Por. t. 100.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 100-101

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A (odczyt dosłowny) i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 100 (przeniesione na dolną pięciolinię) i 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia, bez palcowań.                 Łuk 99-100 tylko do ostatniej szesnastki + 101-102  EZTU.

Łuki A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuki w Wn1 (→WfWa)

99-100 jak war_11 + 101-102 EZnieU

..

T. 100 jest ostatnim na stronie A i, jak to często bywa, łuki są na przejściu stron zanotowane niedokładnie. Łuk w t. 100 sięga daleko poza nuty, sugerując kontynuację, jednak w t. 101 nie ma ewentualnego dokończenia tego łuku. Dlatego wersje wydań, w których łuk kończy się wraz z ostatnią nutą t. 100, można uznać za usprawiedliwione. Logika przebiegu muzycznego sugeruje jednak, by za niedokładność uznać brak dokończenia łuku w t. 101, a nie przeciągnięcie końcówki łuku w t. 100 – por. np. analogiczną sytuację 4 takty dalej.
Rozpoczęcie łuku w t. 101 od początku taktu to typowa niedokładność Wn1 (→WfWa), poprawiona w Wn2. (Łuk Wn1 nosi ślady poprawek w druku – widać, że był początkowo podzielony na kilka części. Nie oznacza to, że Chopin chciał przesunąć początek łuku – celem korekty niewątpliwie było połączenie bezsensownych fragmentów.)

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 100

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 akcenty długie w A

!!!   miniat: pół taktu i 2 nuty, tylko górna 5-linia, bez łuku.                 EZTU (3 akcenty i 2 piątki)

 w Wn1 (→Wf)

EZnieU (widły i piątki)

2 krótkie akcenty w Wa i Wn2

krótkie zamiast długich (2 pierwsze) + piątki pod

..

Trudno wytłumaczyć różnicę w podejściu do akcentów długich między t. 99 a 100, gdyż w A znaki w t. 100 wcale nie są dłuższe od poprzednich. Być może kluczem do rozwiązania zagadki jest pominięty trzeci akcent – jeśli początkowo przeoczono w Wn1 wszystkie akcenty w tym takcie, Chopin korygując to wydanie mógł dodać dwa pierwsze, które tym razem już odtworzono błędnie jako 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 101-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: jak widać.                   TGTU = zawartość co drugiego nawiasu: (3), (132), (1132), (32)

Bez palcowania lekcyjnego

..

Wpisane w WfD palcowanie l.r. ze względów praktycznych podzieliliśmy umownie na dwie części. W jednej grupie zebraliśmy palcowanie, które naszym zdaniem nie ma równorzędnej alternatywy. Druga obejmuje aplikaturę tych figur, które można wygodnie wykonać także innym palcowaniem. Podobnie w przypadku palcowania pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 101-102

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat.                     TGTU = pozostałe palce l.r. = 3 grupy (23)

Bez palcowania lekcyjnego

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD