Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 100-101

Łuki A (odczyt dosłowny) i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 100 (przeniesione na dolną pięciolinię) i 1. ćwierćnuta 101, tylko dolna 5-linia, bez palcowań.                 Łuk 99-100 tylko do ostatniej szesnastki + 101-102  EZTU.

Łuki A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuki w Wn1 (→WfWa)

99-100 jak war_11 + 101-102 EZnieU

T. 100 jest ostatnim na stronie A i, jak to często bywa, łuki są na przejściu stron zanotowane niedokładnie. Łuk w t. 100 sięga daleko poza nuty, sugerując kontynuację, jednak w t. 101 nie ma ewentualnego dokończenia tego łuku. Dlatego wersje wydań, w których łuk kończy się wraz z ostatnią nutą t. 100, można uznać za usprawiedliwione. Logika przebiegu muzycznego sugeruje jednak, by za niedokładność uznać brak dokończenia łuku w t. 101, a nie przeciągnięcie końcówki łuku w t. 100 – por. np. analogiczną sytuację 4 takty dalej.
Rozpoczęcie łuku w t. 101 od początku taktu to typowa niedokładność Wn1 (→WfWa), poprawiona w Wn2. (Łuk Wn1 nosi ślady poprawek w druku – widać, że był początkowo podzielony na kilka części. Nie oznacza to, że Chopin chciał przesunąć początek łuku – celem korekty niewątpliwie było połączenie bezsensownych fragmentów.)

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Korekty łuków Koncertu f w Wn1

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.