- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 41
- Następna »
t. 88-92
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Propozycja tekstu głównego nawiązuje do łukowania KG (→Wn), pojawiającego się w analogicznych frazach najczęściej. Wersja Wa może być traktowana jako równorzędny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||
t. 95
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2→Wa) nie ma znaku chromatycznego przed najwyższą nutą ostatniego akordu. Tę oczywistą niedokładność pisowni Chopinowskiej poprawiono w Wf3 (→Wf4), równocześnie jednak pomyłkowo usunięto podwyższający as1 na a1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy wynikające z poprawek , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności KG |
|||||||||||
t. 96-100
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Podział łuku Wa na dwie części wiąże się najprawdopodobniej z zastosowanym w tym wydaniu układem graficznym, w którym od 2. miary t. 98 partia pr.r. zapisana jest w całości na górnej pięciolinii. Łuk zaś dotyczy przede wszystkim postępu melodycznego, w t. 99-100 granego już przez pr.r. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||
t. 104-108
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tej frazie łuk w KG (→Wn) rozpoczyna się na 2. mierze t. 104, co mimo zgodności z Wa uznajemy za niedokładność, gdyż w innych podobnych sytuacjach łuki w KG na ogół zaczynają się od początku taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||
t. 108
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zgodność wersji KG i Wf1 (→Wf2) dowodzi, że taki zapis figurował również w [A]. O bardzo prawdopodobnej pomyłce Chopina, związanej przypuszczalnie z wprowadzaniem ulepszonej wersji przejścia do następnej frazy (można domniemywać, że pierwotnie t. 108 był powtórzeniem t. 107, tak jak w dwóch poprzednich podobnych frazach), świadczą niezręczne w tym kontekście równoległe oktawy As-as i Ges-ges, a przede wszystkim Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4) i podkładu do Wa. Wersja Wn, mimo zgodności z tymi autentycznymi poprawkami, jest najprawdopodobniej szczęśliwie trafioną adiustacją, wzorowaną na t. 128. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- …
- 41
- Następna »