- « Poprzednia
- 1
- …
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- Następna »
t. 68
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Wf1 (→Wf2) ma jako ostatnią ćwierćnutę akord Des-Ges-des. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa, a także w WfSz. O pomyłkowym skopiowaniu w tym takcie dolnej pięciolinii z poprzedniego taktu świadczy także nieuzasadnione powtórzenie pedalizacji. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Dopiski WfSz |
||||||
t. 68-69
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Analiza wszystkich czterech analogicznych miejsc (t. 14-16, 22-24, 68-70 i 76-78) prowadzi do wniosku, że łuk Wn1 i taki sam łuk dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) są prawdopodobnie niedokładne. Pozostałe dwie wersje można natomiast uważać za autentyczne – są to dwie najbardziej uzasadnione interpretacje zapisu KG. W tekście głównym podajemy wersję Wa, której zgodność z zamysłem Chopina jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobna. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
||||||
t. 68
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Wyraźny akcent długi w KG (w t. 14, którego powtórzeniem jest t. 68) został w Wn odtworzony jako krótki. Znak dodano także w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |
||||||
t. 69
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
Chopin zmienił na , korygując Wf3 (→Wf4,Wf5). Wraz z crescendem dodanym w t. 56-60 zmiana ta wskazuje na odmienne – wzmocnione lub bardziej skontrastowane – ukształtowanie dynamiki w repryzie Marsza. Patrz też t. 61-62. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 70
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III
..
W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą w większości wydań – jedynie w Wn1 koniec łuku odtworzono w sposób dosłowny, natomiast w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 69-70 został w całości przeoczony. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- Następna »