Wysokość
|
t. 40-56
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W t. 40 lżej brzmiące i wygodniejsze pianistycznie seksty A (→Wf→Wn,Wa) muszą być uznane za ulepszenie akompaniamentu. Podobnie w t. 56, a także 104 i 120, które w As i AI nie są wypisane. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
|||||||||
|
t. 42
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Na dostępnych redakcji fotografiach A nie sposób stwierdzić, czy na 2. i 3. mierze taktu występują nuty cis1, czy nie. Przyjmujemy, zgodnie z wydaniami, że nuty te są w tym miejscu widoczne, jednak na podstawie analizy wszystkich dwunastu analogicznych taktów uważamy wersję z trójdźwiękami za najprawdopodobniej pomyłkową. Możliwe są:
Podobnie w t. 106 i 170. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych |
|||||||||
|
t. 44-60
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Wersja As w t. 44 (i będącym jego powtórzeniem t. 60) jest w pewnym stopniu hipotetyczna – przyjmujemy, że kleks na wysokości e jest rozmazanym skreśleniem tej nuty. W AI Chopin wprowadził innowację rytmiczną – pauzę na 3. mierze taktu, jednak ostatecznie oba warianty rytmu wykorzystał jako element zróżnicowania t. 33-48 i 49-64: trzy ćwierćnuty w t. 44 i dwie w t. 60. Por. t. 49 i 53. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
|||||||||
|
t. 45-61
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Ćwierćnuta konkretyzująca brzmienie akordu neapolitańskiego w t. 45 i 61 przeszła kilkuetapową ewolucję od As do skorygowanej wersji Wf (→Wa). Zmianie ulegała zarówno treść akordu (dwudźwięku), jak i moment jego uderzenia. W tekście głównym podajemy najpóźniejszą wersję, wprowadzoną w ostatniej fazie korekty Wf. Wersja As nie jest jednoznaczna – przyjmujemy, że nie ma tam nuty fis, co zapewnia możliwość wyboru każdej z niewątpliwie lub potencjalnie autentycznych wersji źródłowych. Kasowniki obniżające dis1 na d1 znajdują sie tylko w wydaniach (niewiadomego pochodzenia ołówkowy znak w AI podajemy w nawiasie), ale partia pr.r. nie pozostawia tu wątpliwości co do użycia akordu neapolitańskiego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A |
|||||||||
|
t. 45-62
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W As nie ma kasowników przed d2, g2 i d3 w t. 45-46. Mimo że także w l.r. nie ma
Podobnie w t. 61-62, będących w As niewypisanym powtórzeniem t. 45-46. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy |
przed d1, przewidywaną przez Chopina wysokość tych nut zgodną z późniejszymi źródłami (w których kasowniki są wpisane) można wywnioskować z zapisu – obecność krzyżyków przed gis2 (t. 46) i dis3 (t. 47) dowodzi, że: