Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 13
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Zasięg widełek zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
|||||||||
t. 17-18
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Widełki są w A nieco dłuższe niż w t. 1-2 i 3-4, co odtworzono we wszystkich wydaniach oprócz Wn2cis. W tym ostatnim znaki są wyraźnie krótsze we wszystkich analogicznych taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 19-24
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Brak znaków w t. 19-20 należy raczej uznać za niedokładność notacji – wprawdzie Chopin czasem pomijał oznaczenia (np. pedalizację) we fragmentach, które już się wcześniej pojawiały z oznaczeniami, ale obecność widełek w t. 23-24 wskazuje na przeoczenie kompozytora. Wniosek ten potwierdzają znaki dodane w korekcie Wf w t. 147-148, opartych na tym samym zapisie A. Pewne wątpliwości może też budzić zasięg znaków w t. 23-24 – zwłaszcza znak w t. 24 jest wyraźnie dłuższy od poprzednich. Zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne, że Chopin staranniej wpisywał znaki za 1. razem – patrz t. 3-8. Uważamy też, że nieco krótsze znaki pozostawiają więcej możliwości interpretacji tego motywu, którego wykonanie – wedle relacji jednego z uczniów, Wilhelma von Lenza – stanowiło nie lada problem wykonawczy: "Trudno było zadowolić Chopina w tym Walcu. Tylko on umiał [właściwie] połączyć jedyną (!) szesnastkę w trzecim takcie z następującą po niej ćwierćnutą." kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych |
|||||||||
t. 21-22
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Widełki odtworzono w wydaniach niedokładnie – już w Wf (→Wn1op,Wn1cis) znak jest wyraźnie krótszy, co w pozostałych wydaniach podlegało dalszym zniekształceniom lub adiustacjom. Zgodność zakresu znaku w A oraz Wn2op (→Wn3op) i WaW jest wynikiem nałożenia się dowolnych, lecz idących w przeciwnych kierunkach zmian. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||
t. 25
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
W tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaku w tym takcie ze względu na analogię z t. 9, a przede wszystkim ze względu na widełki wpisane w A w ściśle analogicznym t. 153. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »