mUltimate Chopin

op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 49-50

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 49 od 2. ósemki, tylko górna 5-linia, ścieśnione.       Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn)

!!!      TGTU

 w Wa1 (→Wa2)

!!!    tylko crescendo EZnieU

  w Wa3

!!!       EZnieU ;    EZTU
..

W tekście głównym podajemy parę widełek   wpisaną prawdopodobnie przez Chopina w KF (→Wn). W Wa znak  rozpoczyna się wcześniej, a drugi pominięto (oprócz Wa3, w którym dodano  według Wn). W A (→Wf) niuans ten – jak większość wskazówek dynamicznych w t. 39-53 – nie został oznaczony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 52-54

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Różne akcenty w A, mniej prawdopodobne odczytanie

!!!!      miniat: od ostatniego akordu 52 do 3. w t. 53, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez wideł i łuku.         Tu 3 krótkie, długi, krótki, długi

Różne akcenty w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!     TGTU (długi, kr, kr, dł, kr. dł)

Różne akcenty w KF

!!!      5x krótkie i długi

Krótkie akcenty w Wf i Wn

Różne akcenty w Wa

!!!      5 pionowych (daszki) i krótki
..

Nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał tu na myśli. Tylko znak w t. 54 jest wyraźnie dłuższy i tak też został odtworzony w KF (także sztycharz Wa potraktował go inaczej niż pozostałe). Jeśli chodzi o pozostałe 5 akcentów w t. 52-53, to widoczne w A różnice długości pomiędzy 1. i 4. znakiem a pozostałą trójką, choć nieduże, mogą zdaniem redakcji być znaczące. Dlatego w tekście głównym proponujemy interpretację uwzględniającą te różnice.

Pionowe akcenty, użyte w Wa w t. 52-53, są najprawdopodobniej dowolnością sztycharza – por. np. Etiudę F nr 3, t. 29-31.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 52-53

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf) i Wa1 (→Wa2)

!!!   miniat: nic.       Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn) i Wa3
..

Tak jak w t. 49-50, znaki   to najprawdopodobniej Chopinowski dodatek w KF (→Wn). Widełki dodano także w Wa3, zapewne na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 55

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaku w A (→Wf) i Wa1 (→Wa2)

!!!   miniat: nic.     Tu pusta klisza 

 w KF (→Wn) i Wa3
..

Znak  został w KF (→Wn) dopisany najprawdopodobniej przez Chopina. Z Wn przejęto go także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty KF

t. 62

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez staccata i łuk w A

Kliniki i łuk w KF (→Wn)

4 kliniki w Wa

Bez staccata, łuk i ćwierćnuta w Wf
..

W tekście głównym podajemy wersję Wf, będącą końcowym rezultatem szeregu poprawek w A, świadczących o procesie usubtelniania artykulacji l.r. w 2. połowie taktu. Pozostałe wersje odpowiadają prawdopodobnie poszczególnym etapom tego procesu, którego punktem wyjścia była jednolita artykulacja (kliniki) w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A