Artykulacja, akcenty, widełki
t. 2-4
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Para widełek musiała być dodana przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. Nic nie wskazuje na to, by Chopin chciał rezygnować z tych wskazówek – ich brak w A (→Wf) to niemal na pewno skutek pośpiechu i niedostatecznej uwagi przy wprowadzaniu poprawek i uzupełnień równolegle w trzech rękopisach edycyjnych. Podobnie w t. 6-8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||
t. 6-8
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy parę widełek dopisanych najprawdopodobniej przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. Przesunięcie w Wn znaku zostało przypuszczalnie spowodowane podziałem tekstu nutowego na systemy – t. 7 wypada na końcu linii. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Nie jest jasne, dlaczego widoczny w A (→Wf) znak nie znalazł się ani w KF (→Wn), ani w Wa. Mogło to być przeoczenie Fontany w KF oraz podobna niedokładność w podkładzie dla Wa lub w samym wydaniu. Możliwe też, że Chopin dorysował ten znak w A już po sporządzeniu kopii. Zdaniem redakcji, crescendo, choć niekonieczne, nie jest sprzeczne z wcześniejszymi niuansami dynamicznymi, toteż w tekście głównym pozostawiamy jego uwzględnienie do decyzji wykonawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
t. 9-10
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy widełki dopisane najprawdopodobniej przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||
t. 9-10
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Nie jest jasne, czy decydując się na wskazanie artykulacji pr.r. za pomocą określeń słownych, Chopin chciał zrezygnować z wpisanych wcześniej znaków staccato. Począwszy od t. 11, Chopin skreślił je w A, tak iż pozostawienie ich w t. 9-10 świadczy, zdaniem redakcji, o niedokończeniu poprawek w wyniku rozproszenia uwagi. Stąd nasza propozycja tekstu głównego. Chopin mógł jednak celowo pozostawić na początku nowego odcinka podwójne wskazania – słowami i znakami. Biorąc pod uwagę widoczne niedokładności wynikające z trudności graficznych, za wersję najlepiej wyrażającą tę intencję trzeba uznać notację Wn2 (→Wn3). Do miana autentycznej (zaakceptowanej przez Chopina) może też pretendować wersja Wf i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KF |