Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 2 do ostatniej t. 3, tylko górna 5-linia, ścieśnione.      Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn1)

!!!      EZTU t. 2-4

  w Wa

!!!     EZnieU

  w Wn2 (→Wn3)

!!!        = EZnieU2,   = EZnieU

..

Para widełek   musiała być dodana przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. Nic nie wskazuje na to, by Chopin chciał rezygnować z tych wskazówek – ich brak w A (→Wf) to niemal na pewno skutek pośpiechu i niedostatecznej uwagi przy wprowadzaniu poprawek i uzupełnień równolegle w trzech rękopisach edycyjnych. Podobnie w t. 6-8.
Skrócenie znaku  w Wn2 (→Wn3) jest przypuszczalnie adiustacją wydawcy lub pomyłką sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 6-8

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: 3 ostatnie ósemki t. 6, cały t. 7 i 1. ósemka t. 8, tylko górna 5-linia, ścieśnione.      Tu pusta klisza 

  w KF i Wa

!!!      TGTU

  w Wn

!!!      = TGTU;     = EZnieU

..

W tekście głównym podajemy parę widełek   dopisanych najprawdopodobniej przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. Przesunięcie w Wn znaku  zostało przypuszczalnie spowodowane podziałem tekstu nutowego na systemy – t. 7 wypada na końcu linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 8

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

 w A (→Wf)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, ścieśniony.       Tu widły EZnieU (dłuższe)

Bez znaku w KF (→Wn) i Wa

!!!    Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

..

Nie jest jasne, dlaczego widoczny w A (→Wf) znak  nie znalazł się ani w KF (→Wn), ani w Wa. Mogło to być przeoczenie Fontany w KF oraz podobna niedokładność w podkładzie dla Wa lub w samym wydaniu. Możliwe też, że Chopin dorysował ten znak w A już po sporządzeniu kopii. Zdaniem redakcji, crescendo, choć niekonieczne, nie jest sprzeczne z wcześniejszymi niuansami dynamicznymi, toteż w tekście głównym pozostawiamy jego uwzględnienie do decyzji wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: nic.     Tu pusta klisza 

 w KF (→Wn) i Wa

!!!     TGTU

..

W tekście głównym podajemy widełki  dopisane najprawdopodobniej przez Chopina w KF i podkładzie do Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Znaki staccato w A

!!!   miniat: dwa kawałki: od 4. ósemki do końca t. 9 i to samo w t. 10, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.     Tu kropki i kliniki nad dwudźwiękami, jak trzeba to przesuniętymi w pionie (corel EZnieU= kropka klinik kropka; nic klinik klinik). Ta adnotacja nie dotyczy kliników na 2. ósemce tych taktów, które są w ESTU

Kliniki w KF

!!!     tylko dwa w t. 9 (nad 4. i 6. ósemką)

Kliniki w Wf i Wa

!!!    tylko nad a1-d2 w t. 9 i c2-f2 w t. 10

Kliniki w Wn1

!!!     tylko t. 9:    pod 4. ósemką, nad 6. i pod 8.

Kliniki w Wn2 (→Wn3)

!!!     w obu taktach po trzy kliniki pod parzystymi ósemkami

Bez znaków – propozycja redakcji

..

Nie jest jasne, czy decydując się na wskazanie artykulacji pr.r. za pomocą określeń słownych, Chopin chciał zrezygnować z wpisanych wcześniej znaków staccato. Począwszy od t. 11, Chopin skreślił je w A, tak iż pozostawienie ich w t. 9-10 świadczy, zdaniem redakcji, o niedokończeniu poprawek w wyniku rozproszenia uwagi. Stąd nasza propozycja tekstu głównego. Chopin mógł jednak celowo pozostawić na początku nowego odcinka podwójne wskazania – słowami i znakami. Biorąc pod uwagę widoczne niedokładności wynikające z trudności graficznych, za wersję najlepiej wyrażającą tę intencję trzeba uznać notację Wn2 (→Wn3). Do miana autentycznej (zaakceptowanej przez Chopina) może też pretendować wersja Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KF