Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 20

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Czwarta szesnastka pr.r. jest w A zapisana za nisko, tak iż bardziej przypomina des1 niż es1. Tak też odczytano to w Wn1 (→Wn1a). Błędne des1 pojawia się także w KDP i Wa, a ślady widoczne w Wf dowodzą, że i w tym wydaniu początkowo wydrukowano des1. Stanowi to mocny argument za – bezpośrednim lub pośrednim – pochodzeniem wszystkich tych źródeł od A. Oprócz AI i Wf prawidłowy tekst ma również Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

w basie w AI, A (→KDP,Wn1 i Wn3) i Wa

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu 2 razy G-es-c1-es (pierwsze G duża główka)

Es w basie w Wf i Wn1a (→Wn2)

!!!    TGTU

..

Wersja 1. połowy taktu, zapisana w AI, A (→KDP,Wn1) i Wa, jest bez wątpienia wcześniejsza. Ostateczną wersję wprowadził Chopin w korektach Wf i Wn1a (→Wn2), przypuszczalnie dla uniknięcia oktaw równoległych na przejściu z poprzedniego taktu (por. komentarz do Etiudy a op. 25 nr 4, t. 60). W Wn3 przywrócono dowolnie wersję A

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

as1 w AI i Wn1a (→Wn2Wn3)

f1 w A (→KDP,Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: ta grupa, tylko górna 5-linia bez wideł i łuku.     Tu f1

..

Chopin dwukrotnie zmieniał najniższą nutę 3. sekstoli pr.r.:

  • AI ma as1, które w A zostało skreślone i zmienione na f1. Zmiana została tu niejako wymuszona modyfikacją partii l.r., w której Chopin zrezygnował z nuty f. Zmienioną wersję ma także Wn1 i Wa (z zachowanym G w basie) oraz Wf, w którym podstawą basową jest F.
  • Korygując Wn1a (→Wn2Wn3) Chopin ponownie zmienił tę nutę, tym razem przywracając as1. Także ta zmiana wydaje się wiązać z modyfikacją partii l.r., w której nutą basową stało się F. Wersję tę, jako najpóźniejszą, podajemy w tekście głównym. Chopin nie był jednak konsekwentny, gdyż w Wf – mimo zmiany w basie – pozostawił f1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wn

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

6 nut w AI

!!!   miniat: ta grupa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu G d f c1 f d (bez główki c1).

4 nuty w A (→KDP,Wn1) i Wa

!!!     jak TGTU, tylko G w basie (bez główki c1)

w Wf i Wn1a (→Wn2Wn3)

!!!     TGTU (bez główki c1)

..

Trzecia grupa szesnastek l.r. była dwukrotnie zmieniana przez Chopina (por. uwagę dotyczącą pr.r.), tak iż występuje w źródłach w trzech różnych wersjach. W tekście głównym podajemy najpóźniejszą z nich, wprowadzoną w Wf i w korekcie Wn1a (→Wn2Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

6 nut w AI

!!!   miniat: ta grupa, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu G d g h g d.

5 nut w A (→KDP,Wn), Wf i Wa

..

Kwintola wersji ostatecznej zapewnia gładki rytmicznie powrót do ruchu sekstolowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany