|
G w basie w AI, A (→KDP,Wn1 i Wn3) i Wa !!! miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału. Tu 2 razy G-es-c1-es (pierwsze G duża główka) |
|
|
!!! TGTU |
Zmiany, dokonywane stopniowo w tym takcie, dobrze ilustrują typ ulepszeń, które Chopin wprowadzał w tej Etiudzie na różnych etapach pracy nad nią:
- zmiany treści harmonicznej – zastąpienie stałej nuty basowej G, występującej w AI, A (→KDP,Wn1) i Wa przez postęp Es-F-G w Wf i Wn1a (→Wn2; w Wn3 zmieniony dowolnie na G-F-G); patrz też następna uwaga. Podobnego typu zmiany znajdujemy np. w t. 7, 18 i 25;
- zmiany częstotliwości występowania poszczególnych składników akordu i ich zdwojeń – wahanie między as1 i f1 na 3. mierze taktu, rezygnacja z obu f i jednego g w 2. połowie taktu; tego typu modyfikacje układu figuracji harmonicznej występują np. w t. 7-8, 16, 17, 29, 32-34 i 37;
- zmiany liczby nut w poszczególnych figurach – w 2. połowie taktu dwie sekstole AI zostały w A zmienione najpierw na dwie kwintole, a następnie na grupy cztero- i pięcionutową (ten ostatni rytm występuje już we wszystkich pozostałych źródłach); z podobnym wygładzaniem rytmicznym spotykamy się w t. 16, 29 i 34.
Zmianę kwinty w basie na tercję, pozwalającą uniknąć oktaw równoległych, spotykamy także w Etiudzie a op. 25 nr 4, t. 60.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wn
notacja: Wysokość