Rytm
t. 104
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Fermata pod partią l.r. mogła być dodana w korekcie Wf1 przez Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 116
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
W tekście głównym partię l.r. podajemy na podstawie Chopinowskiej korekty t. 12 i 60. Wersja Wn jest niemal na pewno adiustacją, ujednolicającą ten i analogiczne takty według t. 164. Powtórzono ją w Wa2, mimo że w tym wydaniu nie prowadziło to do tego rodzaju ujednolicenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 121-122
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Brak przedłużenia 2. i 4. ósemki to prawdopodobnie niedokładność. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||
t. 147-148
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
W tekście głównym podajemy łuk przetrzymujący es1, dodany przez Chopina w korekcie Wf1 w analogicznych t. 43-44. Notacja A, w której prawie cała repryza Poloneza oznaczona jest jako powtórzenie części pierwszej oznacza, że Chopin nie przewidywał żadnych różnic między nimi. Podobne uzupełnienie wprowadzono w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
||||||
t. 164
|
Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll
..
Biorąc pod uwagę dwukrotną, zgodną korektę Chopina w t. 12 i 60, uważamy wersję wydań w tym miejscu za nieautentyczną. Przypuszczalnie sztycharz Wf uogółnił przedłużanie ósemek przypadających na główne miary taktu, co mogło być zarówno pomyłką, jak i adiustacją. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |