A - Autograf

Autograf

Autograf-czystopis, przeznaczony na podkład do pierwszego wydania francuskiego (Wf1), sporządzony między 1831 a 1836 r. Dedykowany Josephowi Dessauerowi.

Więcej »

Wf - Wydanie francuskie

Wydanie francuskie

Maurice Schlesinger, Paryż, numer wydawniczy M.S. 1929:
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, VII 1836,
Wf2 – Poprawiony nakład Wf1, VIII 1836.

Trzy egzemplarze lekcyjne z naniesie­niami pochodzącymi od Chopina:
WfD – Egzemplarz Wf2 Camille
O'Méara-Dubois,
WfJ – Egzemplarz Wf2 Ludwiki Jędrzejewicz,
WfS – Egzemplarz Wf2 Jane Stirling.

Więcej »

Wn - Wydanie niemieckie

Wydanie niemieckie

Breitkopf & Härtel, Lipsk, numer wydawniczy 5707:
Wn1 – Pierwsze wydanie niemieckie, VII 1836,
Wn2 – Drugie wydanie niemieckie, ok. 1851-1852,
Wn3 – Trzecie wydanie niemieckie, ok. 1863-1864,
Wn4 – Zmieniony nakład Wn3, ok. 1867-1869.

Więcej »

Wa - Wydanie angielskie

Wydanie angielskie

Wessel & Co, Londyn, numer wydawniczy W & Co. No. 1647:
Wa1 – Pierwsze wydanie angielskie, V 1836 (1837).
Ashdown & Parry, Londyn, ten sam numer wydawczny:
Wa2 – Zmieniony nakład Wa1, ok. 1864.

Więcej »

Filiacja źródeł

                       

Źródło dodatkowe

KR – Kopia początkowego fragmentu Poloneza (t. 9-12), pochodząca z zeszytu uczennicy Chopina, Very Kologrivoff-Rubio. Zawiera dokonaną ręką Chopina poprawkę na przed 8. nutą biegnika w t. 10.

 

Zasady tworzenia tekstu głównego
Poloneza es-moll op. 26 nr 2

Za podstawę przyjmujemy Wf2 (najpóźniejsze źródło autentyczne), porównane z A. Ulepszenia dokonywane przez Chopina w korekcie Wf w miejscach powtarzających się uważamy za obowiązujące przy wszystkich powtórzeniach, nawet jeśli nie wszędzie zostały – przez nieuwagę sztycharzy lub samego Chopina – faktycznie wprowadzone. Uwzględniamy ponadto Chopinowskie naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych.