Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

Łuk od 2. miary w A (→WfWn1,Wa)

Łuk od 1. miary w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

..

W Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) początek łuku przesunięto dowolnie nad 1. nutę taktu, gdzie jednocześnie kończy się poprzedni łuk frazowy. Podobnie w t. 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 9

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

Wpisany przez Chopina w A łuk nad triolą można uznać za element frazowania. Wf (→Wn1,Wa) ma ten łuk tylko w repetycji. Z kolei w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) adiustatorzy potraktowali go jako oznaczenie grupy nieregularnej - umieszczając go w obu miejscach tylko nad cyfrą i odpowiednio skracając.  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

 A

TGTU

interpretacja kontekstowa  w Wf (→Wn1);
 w Wa i Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

EZnieU

 w Wf (→Wn1) za drugim razem

EZnieU2

..

W tekście głównym podajemy widełki  na podstawie A. W Wf1 (→Wn1) odtworzono je inaczej za pierwszym razem, a inaczej za drugim. Zdaniem redakcji, nieco dłuższy znak wydrukowany za 1. razem lepiej oddaje ideę widełek A i tę wersję przyjmujemy jako interpretację kontekstową tekstu tych źródeł. W ten sam sposób zinterpretowano to w Wa i dalszych Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 13-17

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

2 kropki staccato w A (→WfWa)

kropka tylko w t. 13 i t. 17 dla 1. ósemki

1 kropka staccato w Wn1

kropka tylko w t. 13

3 kropki staccato w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

TGTU=3 kropki staccato dla 1. ósemek w l.r. w t. 13, 15, 17

..

W A Chopin najprawdopodobniej wpisał kropkę staccato dla 1. ósemki l.r. w t. 13 oraz na pewno w t. 17. Oba znaki uwzględniono w Wf. Ponieważ t. 15 jest w zasadzie powtórzeniem t. 13, brak kropki w analogicznym miejscu można uznać za przeoczenie Chopina. Z kolei w wyniku niewątpliwego przeoczenia sztycharza Wn1 nie ma kropki w t. 17 – znak ten znajdował się już w Wf. Do tekstu głównego przyjmujemy kompletną artykulację Wn2 (→Wn3Wn4Wn5).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 13-79

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

W wydaniach niemalże wszystkie znaki akcentów zostały oddane jako akcenty krókie – jedyny długi akcent sztycharz Wf (→Wn1) słusznie umieścił w t. 63, ale już w Wa i Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) zmieniono go na krótki. Zdaniem redakcji notacja większości akcentów A jednoznacznie wskazuje na odczytanie ich jako akcenty długie. Oprócz ww. w rękopisie pojawia się specyficzny dla Chopina, rzadko występujący znak odwróconego akcentu długiego – zob. t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf