Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 76

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

ges2 w akordzie w A (→Wf1)

g2 w Wf2 (→Wa) i Wn

..

Tak jak w t. 44, podwyższający ges2 na g2 został przeniesiony sprzed 2. ósemki przed pierwszą w korekcie Wf2 (→Wa), najprawdopodobniej przez Chopina. Znak przeniesiono również w Wn1, co zapewne jest trafną adiustacją wydawcy (w następnych Wn oraz Wa2 niepotrzebnie przywrócono  przed 2. ósemką).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 79

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

Odwrócony akcent długi w A i Wn2

 w Wf (→Wn1,Wa)

widełki jak akcent, nad pieciolinią, przesuniete w prawo, rozciągnięte między przetrzymanymi nutami

Akcent krótki w Wn3 (→Wn4Wn5)

Akcent dopisany w WfJ

..

W Wf (→Wn1,Wa) zamiast znaku odwróconego akcentu umieszczono widełki  pomiędzy heses1 i a1. Niedokładność, wyraźnie wypaczająca sens znaku, została w Wn2 i Wn3 (→Wn4Wn5) zadiustowana na podstawie porównania z analogicznym t. 47. W WfJ Chopin dopisał ołówkiem akcent pod górną pięciolinią, który zdaniem redakcji można uznać za doraźną poprawkę mylącej notacji Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ

t. 83

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

W Wf (→Wn1,Wa1) sztycharz przeoczył pauzę z fermatą dla dolnego głosu pr.r. Znaki uzupełniono – zapewne po porównaniu z t. 53 – w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 84-85

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

W Wf (→Wn1,Wa) sztycharze przeoczyli kropki staccato dla 1. ósemek w l.r. w t. 84 i 85. Adiustatorzy Wn2 dodali pominięte znaki, zapewne porównując z analogicznymi t. 52 i 53. W Wn3 (→Wn4Wn5) sztycharz przeoczył tylko jedną kropkę – dla ósemki w t. 84.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 84-85

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

2 łuki w A

TGTU

2 łuki w Wf (→Wn1,Wa)

1. łuk: początek TGTU, koniec na ostatniej nucie tego samego taktu 2. łuk: początek od 1. nuty t. ostatniego, koniec jak TGTU

1 łuk w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

jeden łuk na dwa takty, początek i koniec jak w TGTU

..

Inaczej niż w analogicznych t. 52-53 sztycharz Wf umieścił tu dwa łuki - pierwszy w t. 84, drugi w t. 85. Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) ma jeden łuk frazowy dla dwóch ostatnich taktów, który jest zapewne wynikiem porównania przez adiustatora zapisu w analogicznych t. 52-53.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa