op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
W wydaniach niemalże wszystkie znaki akcentów zostały oddane jako akcenty krókie – jedyny długi akcent sztycharz Wf (→Wn1) słusznie umieścił w t. 63, ale już w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) zmieniono go na krótki. Zdaniem redakcji notacja większości akcentów A jednoznacznie wskazuje na odczytanie ich jako akcenty długie. Oprócz ww. w rękopisie pojawia się specyficzny dla Chopina, rzadko występujący znak odwróconego akcentu długiego – zob. t. 47.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
