Łuki
t. 45
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W AI nie ma łuku, co w tym wypadku niewątpliwie wynika z roboczego charakteru rękopisu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||
t. 47-50
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W AI łuk w tych taktach rozpoczyna się dopiero na ostatniej grupie szesnastek t. 50. Łukowanie Wf jest kompletne, ale niejasne – w t. 47 i 49, znajdujących się na końcu linii, łuki są wyraźnie przeciągnięte, sugerując kontynuację. Jednak łuki w t. 48 i 50, rozpoczynając się od 1. szesnastki, nie potwierdzają tej sugestii. Niejasność tę zadiustowano zarówno w Wn, wyraźnie łącząc łuki (we wcześniejszych Wn połączono tylko łuki w t. 49-50), jak i w Wa, w którym każdy takt opatrzony jest osobnym łukiem. Redakcja proponuje tu jeden łuk, gdyż przerwanie łuku na początku t. 49 również mogło być spowodowane niezrozumieniem pisowni [A] (być może niedokładnej ze względu na skrótowy zapis?). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||||||
t. 66-68
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Brak łuku w t. 68 trzeba w tym kontekście uznać za niedokładność pisowni. Dlatego w tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku z t. 66-67. Podobnej interpretacji łukowania dokonał już adiustator Wa3 (→Wa4). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 69-70
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Rozpoczęcie łuku od 2. grupy szesnastek to niemal na pewno niedokładność pisowni, mająca źródło przypuszczalnie w [A]. Różne wersje zakończenia łuku w Wa i Wn2 (→Wn3) są z pewnością wynikiem błędów sztycharzy. Pominięcie łuku w Wn4 (→Wn5) można uważać za przeoczenie lub adiustację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |