mUltimate Chopin

op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 15

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

H w AI

!!!   miniat: 1. grupa, tylko dolna 5-linia.    TGTU = H z kaso na 3. nucie, # przed 4. nutą

Ais w Wf (→Wn,Wa)

!!!     Ais 3. nuta,    bez # na 4. nucie
..

Wersja wydań jest prawdopodobnie błędna – por. analogiczne t. 65-66, ale także podobne figuracje w t. 13-14 i 63-64 – toteż w tekście głównym podajemy wersję AI. Prawdopodobnie zamierzoną w Wf (→Wn,Wa) nutą było Aisis, a błąd polegał na postawieniu pojedynczego (Ais) zamiast podwójnego (Aisis) krzyżyka przed tą nutą, co w pisowni Wf sprowadza się do pominięcia kropek otaczających  – por. oba znaki na początku t. 13-14. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 15-17

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Łuk w AI i Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ost. grupa t. 16 i Dis w t. 17, tylko dolna 5-linia.       Tu łuk ściśle na 2 takty (15-16)

AI:   tr= od H w t. 15 do E w t. 16;    red=2 takty jak wydania

Przedłużony łuk w WfS

!!!     TGTU = do Dis
..

Łuk l.r. w AI i Wf (→Wn,Wa) obejmuje tylko dwa takty (w AI początek i koniec nie jest precyzyjnie wskazany). W WfS Chopin przedłużył łuk do Dis w t. 17.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 15

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Łuk AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, dynamika jak w źródłach (tu tylko akcent, w wydaniach tylko crescenda).      Tu TGTU
..

W tekście głównym podajemy całotaktowy łuk AI, zgodny z przyjętym łukowaniem poprzednich taktów. Krótszy łuk Wf (→Wn,Wa) można jednak uważać za równie uzasadniony muzycznie ze względu na tworzące synkopę przetrzymanie ostatniego cis2. Por. t. 13-14 i 63-65.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 15

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

cis2 w AI, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3 ćwierćnuty, tylko górna 5-linia, bez dynamiki. łuk jak w źródłach (tu TGTU, w następnym wariancie krótszy, do his1).      Tu dis2-cis2-cis2

his1 w Wf (→Wn,Wa)
..

Odczytanie wysokości 2. i 3. ćwierćnuty w AI nastręcza trudności – główki nutowe są nieco większe niż zwykle, co sugeruje dokonywanie poprawek, jednak ich rezultat nie jest jasny:

  • na 2. ćwierćnucie taktu można widzieć cis2 (bardziej prawdopodobne) lub dis2,
  • na 3. ćwierćnucie widać cis2, ale nie można też całkiem wykluczyć h1.

Biorąc pod uwagę, że trzy pierwsze ćwierćnuty taktu zapisane są na coraz niższej wysokości, a rozwój frazy w wersji opublikowanej wydaje się tak naturalny dzięki powtórzeniom czteronutowego motywu, można podejrzewać, że pozornie odmienny zapis AI jest po prostu błędny, przy czym w zapisie 3. ćwierćnuty nałożyły się dwa wyraźne błędy – brak  i niedokładna pozycja główki nutowej.

Jako wersję AI przyjmujemy stylistycznie akceptowalny tekst, który narzuca się przy odczytaniu bez pogłębionych analiz i porównań.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A

t. 16-18

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez oznaczeń w AI

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta t. 16, tylko górna 5-linia, bez łuku.     Tu pusta klisza 

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!      w t. 16, fz w 18

 proponowane przez redakcję

!!!     TGTU =  x2
..

W t. 16 błąd Wf (→Wn,Wa) nie ulega najmniejszej wątpliwości:

  •  pojawia się w wydaniach w trzech ściśle analogicznych t. 18, 20 i 22;
  •  przepisane jest już na początku t. 16.

AI ma we wszystkich wymienionych taktach tylko akcenty, bez dodatkowych oznaczeń. Por. t. 20-22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , fz – f