Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 46-47

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Notacja znaków chromatycznych nie jest w autografach, zwłaszcza w AI, dokładna. Typowe dla Chopina pominięcia znaków wpisanych równocześnie lub nieco wcześniej przy odpowiednich nutach w innej oktawie, a także przeoczenia odwołań wcześniejszych alteracji nie prowadzą jednak do żadnych nieporozumień, jeśli chodzi o odczytanie zamierzonego tekstu. We wszystkich źródłach występują też znaki o charakterze ostrzegawczym lub przypominającym. Te, które Chopin wpisał w A, uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 48-52

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W autografach nie ma krzyżyków przywracających fis1fis3 na 6. szesnastce t. 49. Z harmonicznego punktu widzenia f1 i f3 byłoby tu możliwe, jednak biorąc pod uwagę regularność budowy figuracji, można ten brak uznać za oczywiste przeoczenie. Znaki zostały dodane – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf (→Wn,Wa; w Wn1 i Wn1a pominięto  w l.r.).

W AI brakuje w t. 48-52 jeszcze kilkunastu przygodnych znaków chromatycznych, jednak ze względu na zdwojenia oktawowe pomiędzy partiami obu rąk nigdzie nie prowadzi to do jakichkolwiek wątpliwości tekstowych.
W Wn1 przed górną nutą 5. szesnastki pr.r. t. 49 postawiono błędnie  zamiast . Błąd występował także w egzemplarzach korektowych Wf1, ale został poprawiony w ostatniej korekcie. W Wf1 (→Wn1,Wa2Wa3) przeoczono  obniżający fis3 na f3 w 5. szesnastce t. 51.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 53-54

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Oktawę c-c1 na ostatniej szesnastce t. 53 Chopin wpisał w AI po wypróbowaniu szeregu innych wersji. Wypisana już na czysto w A, została następnie zmieniona przez Chopina na sekstę a-fis1 w czasie korekty Wf (→Wn,Wa). Palcowanie dodane przez Fontanę w Wa dotyczy rzecz jasna tylko tej ostatniej wersji (por. t. 53-57).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 55

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

e1 w AI, A, Wf2, Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!   miniat: 3. i 4. szesnastka, tylko górna 5-linia.    TGTU

d1 w Wf1 (→Wn1,Wa2Wa3)

!!!    dwa d1 pod rząd

..

d1 jako 4. szesnastka dolnego głosu pr.r. to niewątpliwy błąd Wf1 (→Wn1,Wa2Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 60

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

w A

!!!     miniat: pasek z napisem calando długości smorzando.       Tu calando 60 i dim. 58

w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU     (miniat: smorzando)

..

W t. 60 w A widoczne są ślady korygowania wpisanego w tym miejscu określenia. Zdaniem redakcji, Chopin napisał początkowo smorz., a następnie przerobił je na calando, które w tym kontekście wydaje się trafniejsze. Ostatecznie Wf (→Wn,Wa) ma jednak smorzando, co oznacza, że korygując Wf Chopin prawdopodobnie powrócił do pierwotnej koncepcji (możliwe jednak, że sztycharz Wf inaczej niż my rozszyfrował niejasny napis).

W całym przezentowanym na tej stronie fragmencie (t. 58-77) AI ma znacznie mniej oznaczeń wykonawczych. Wszędzie tam, gdzie pominięcie jakichś oznaczeń wynika niewątpliwie z roboczego charakteru tego autografu, ich braku nie traktujemy jako równorzędnej wersji omawianego miejsca. W praktyce oznacza to, że jeśli w treści uwagi nie ma mowy o AI, to oznaczenia będącego przedmiotem uwagi w tym autografie nie ma.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf