mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 60-61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk w AI

!!!   miniat: triola i ćwierćnuta, tylko l.r. (bez szesnastek prawej).     Tu łuk nad triolą

Łuk i kropka w A

!!!    łuk nad triolą i kropka nad H1

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Przedłużenie łuku w Wf (→Wn,Wa) jest niemal na pewno efektem korekty Chopina, toteż wersję tę przyjmujemy do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 66

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent w AI

!!!     miniat – patrz war. 11.     Tu tr=puste;   red=akcent długi nad 3. szesnastką

Bez oznaczeń w A (→Wf1→Wn1,Wa2)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

  w Wf2

!!!    TGTU

  i akcent w Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU + akcent krótki na e1
..

Akcent w AI, w którym takt ten jest oznaczony jako powtórzenie t. 5 lub 13, przedstawia pierwotną wersję oznaczeń motywów w t. 2, 3, 5 i analog. W tekście głównym podajemy parę widełek   dodanych wraz łukami w korekcie Wf2. Znaki te odpowiadają ostatniej koncepcji oznaczeń tych motywów, wprowadzonej w korekcie Wf1 w sześciu miejscach pierwszej części Etiudy. W Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4) również uzupełniono oznaczenia w tym takcie, kierując się analogią z t. 13; uwzględniono przy tym także akcent na ćwierćnucie e1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 66

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuków w AI i Wf1 (→Wn1,Wa2)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza 

Dwa łuki w A, Wf2 i Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU

Jeden łuk w Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!      nad 4 szesnastkami
..

W tekście głównym podajemy dwa łuki zapisane w A i dodane potem w korekcie Wf2, gdyż przeoczono je w Wf1 (→Wn1,Wa2); patrz sąsiednia uwaga. Rzucający się w oczy brak poprawiono zarówno w późniejszych Wn, dodając jeden łuk na wzór t. 5, jak i w Wa3 (→Wa4), w którym dodano dwa łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 67

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Szesnastki w AI i Wf (→Wn,Wa2)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     jak TGTU, ale bez łuku

Ćwierćnuta w A

!!!     ćwierćnuta a1 w 2. połowie taktu

Szesnastki z łukiem w Wa3 (→Wa4)

!!!    TGTU 
..

Wersja A wydaje się być przejściowym tylko odejściem od pierwotnej koncepcji, gdyż korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin przywrócił figurę szesnastkową, użytą przedtem w AI (jako powtórzenie motywu z t. 14). Dodajemy nad szesnastkami łuk, wzorując się na łuku dodanym przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) w t. 14, a także na łukach w analogicznych t. 15 (korekta Wf) i 68 (A). Uzupełnienie to wprowadzono już w Wa3 (→Wa4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wf1 (→Wn1) omyłkowo zamieniono dolne nuty 3. i 4. akordu pr.r. – e1 pojawia się na 3. szesnastce, a dis1 na czwartej. Pomyłkę – raczej oczywistą przy porównaniu z analogicznym t. 16 – poprawiono zarówno w późniejszych Wn, jak i w Wa. Natomiast w Wf2 korektę przeprowadzono niedokładnie, pozostawiając w 4. akordzie błędne dis1. Warto zauważyć, że z harmonicznego punktu widzenia rażący jest tylko błąd na 4. szesnastce – wersja z e1 jako dolną nutą obu omawianych akordów byłaby najzupełniej możliwa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf