Zagadnienia : Błędy Wa

t. 54

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w AI i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko dolna 5-linia.     Tu akcent długi

Krótki akcent w A (→WfWn)

 w Wa2

..

Akcent długi w AI (w tym i następnym takcie) dowodzi, że podkreślenie nuty było od początku istotnym składnikiem koncepcji brzmieniowej tego fragmentu. Wyraźnie krótki znak w A (→WfWn) otwiera jednak kwestię rodzaju akcentu, jakim Chopin chciał opatrzyć tę nutę. Zdaniem redakcji, to notacja czystopisu jest w tym wypadku niedokładna, nie mając wszakże pewności co do tego, w tekście głównym odtwarzamy zapis źródła podstawowego.
Znak użyty w Wa jest bliższy akcentowi długiemu lub nawet widełkom diminuendo, przy czym w Wa2 wydrukowano go odwrotnie, jako . W egzemplarzu prezentowanym w mUltimate Chopin pomyłkę tę skorygowano odręcznie (inny, niepoprawiony egzemplarz można zobaczyć tu).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku

t. 55-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Klinik w AI

!!!   miniat: figury z triolą  t. 55 i 57 (2. i 3. ósemka w każdym z tych taktów), tylko dolna 5-linia (57 tylko l.r.).      Tu klinik 57

Kropki w A

!!!     TGTU

Kliniki w Wf (→Wn1Wn1aWn2), Wn5 i Wa3 (→Wa4)

Bez znaków w Wa2

Klinik w Wn3 (→Wn4)

..

W A nie jest całkiem jasne, jakimi znakami staccato – kropkami czy klinikami – Chopin opatrzył ósemki A i E w połowie t. 55 i 57. W Wf (→Wn,Wa) odtworzono je jako kliniki (w Wa2 pominięto oba znaki, a w Wn3 i Wn4 – ten w t. 57), ale zdaniem redakcji jest znacznie bardziej prawdopodobne, że Chopin miał na myśli kropki. Por. t. 58-60, gdzie w podobnych motywach niewątpliwie występują w A kropki. W AI znaki występują tylko w t. 57 (i 58) i są to niewątpliwie kliniki. Trzeba jednak podkreślić, że nawet stosunkowo dokładne oznaczenia AI, jak np. w t. 43, były potem zmieniane przez Chopina. Patrz też t. 56.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Kliniki

t. 56-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuki A

!!!   miniat: t. 56 i 1. nuta 57, tylko górna 5-linia, bez napisu pod, ścieśnione.     TGTU (2 łuki, ten w t. 56 od gis1)

Łuk Wf (→Wn1Wn1a) i Wa3

!!!     tylko 56 od początku taktu

Łuki Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!    dwa całotaktowe (56 jak Wf, 57=TGTU)

..

W t. 56 wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (→Wn,Wa; przeoczony w Wa2) wydaje się być niedokładnością sztycharza, mimo że współgra to – zdaniem redakcji pozornie – z brakiem przetrzymania fis1. Natomiast brak w Wf (→Wn1Wn1a, →Wa2Wa3) łuku w t. 57 jest niemal na pewno błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 56

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wa2 (→Wa3) pominięto akcent na cis1, co z pewnością jest błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 56-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Zaakcentowane g w A

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 56, tylko dolna 5-linia.    TGTU (akcent nad g w obu taktach)

Zaakcentowane H w Wf (→Wn)

!!!   akcent krótki pod H w obu taktach

Zaakcentowane H w Wa

!!!   akcent pionowy pod H w obu taktach

..

Zapisane w A na dolnej pięciolinii akcenty odnoszą się wyraźnie do nut g. Mimo to w Wf (→Wn) umieszczono je pod H l.r., co zdaniem redakcji jest wynikiem niezrozumienia autografu. Przeoczone w Wa2 znaki uzupełniono w Wa3 (→Wa4), dowolnie nadając im jednak postać akcentów pionowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa