mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5-13

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 dwa razy w A

!!!   miniat: t. 5 i oktawa w t. 13, tylko pr.r. ścieśniona mocno, z numerami taktów.     Tu TGTU, ale 13 bez nawiasów

 raz w Wf (→Wn) i Wa3 (→Wa4)

!!!     w t. 5, akcent krótki w t. 13, w obu taktach widły dim. od po 1. szesnastce do pomiędzy 6. a 7. nutą l.r., widły niżej niż te w TGTU, ale bliżej pr.r.

Wa2

!!!    to co reszta wydań, ale bez akcentu w t. 13

Wariantowa propozycja redakcji

!!!    TGTU
..

W t. 5 i 13 nie jest jasne, czy odmienne niż w A oznaczenia (akcenty, widełki ) Wf (→Wn,Wa) to skutek niedokładności sztycharza, czy interwencji Chopina. W tekście głównym proponujemy spójne oznaczenia A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty długie w A

!!!    miniat: t. 6 i początek t. 7, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez palcowań.       Tu TGTU

Różne akcenty w Wf i Wa3 (→Wa4)

!!!    długi i krótki

Jeden akcent w Wa2

!!!    długi w t. 6

Krótkie akcenty w Wn

!!!    2x krótki
..

Dwa widoczne w A akcenty długie zostały w Wf (→Wa; w Wa2 przeoczono akcent w t. 7) odtworzone w zróżnicowanej postaci. Wn ma w obu taktach krótkie akcenty. Nie ma powodu sądzić, by Chopin ingerował w którąkolwiek z wersji wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 6-14

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

Na początku t. 6 i 14 dodajemy  ostrzegawczy przed ges1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 7

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

ces1 w A (→Wf→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: tylko pr.r. z tego taktu (2 ćwiercnuty bez końcowej kreski taktowej), scieśnione.      Tu TGTU=pusta klisza

c1 w Wn i Wa4

!!!    kaso przed dolną nutą na 2
..

W tekście głównym podajemy ces1 według A (→Wf→Wa2→Wa3). Podobny postęp harmoniczny występuje wielokrotnie w utworach Chopina, np. w Etiudzie Es nr 11, t. 23-25, tak więc nie ma powodu, by podejrzewać tu przeoczenie  przez Chopina. Jednak w Wn (i Wa4) dodano  przed tym ces1, zmieniając je na c1. Uzupełnienie brakujących znaków chroma­tycznych stanowiło w Wn podstawowy składnik adiustacji, nie zawsze przy tym trafnie rozszyfrowano intencję Chopina (por. np. Etiudy C nr  1, t. 46, a nr 2, t. 7, As nr 10, t. 23 i 35). Podobnej zmiany ces1 na c1 dokonano w zakończeniu Nokturnu b op. 9 nr 1, wydanego nieco wcześniej w tej samej firmie (11. ósemka w t. 83), zmiana ta, w oczywisty sposób błędna, ilustruje schematyczne podejście adiustatora tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

fes w A

!!!    miniat: tylko l.r. od 6. szesnastki do 11.      Tu pusto

f w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (kaso f)
..

W A nie ma  przywracającego f na 9. szesnastce taktu. Jest to niemal na pewno przeoczenie, poprawione przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf