t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W kontekście, jaki występuje w 1. połowie t. 7 i 15, położenie cyfr palcowania wskazuje na rękę, którą ma być wykonana dana nuta: cyfry nad nutami oznaczają pr.r., cyfry pod nutami – l.r. To charakterystyczne palcowanie zostało przez Chopina wskazane w A (→Wf) przy każdym wystąpieniu tego miejsca (t. 7, 15 i 47). Sens tego palcowania, uzupełnionego jeszcze w korekcie Wf w 2. połowie t. 7, nie został uchwycony przez sztycharza Wn, który wszystkie cyfry umieścił nad wiązaniem. Nie zrozumiał go także Fontana, który w Wa wskazał inny podział na ręce. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Cyfra palcowania '1', wpisana w A w t. 7 nad kwartą pr.r. może odnosić sie tylko do jej dolnej nuty, toteż przenosimy ją pod pięciolinię (nietypową pozycję tej cyfry można wytłumaczyć tym, że Chopin przypuszczalnie planował napisanie palcowania dla obu nut kwarty). W Wf (→Wn) pominięto tę wskazówkę, być może w wyniku niezrozumienia jej znaczenia. W palcowaniu dodanym przez Fontanę w Wa (w t. 7 i 15) dolna nuta ma być uderzona 3. palcem, a zmiany wprowadzone w palcowaniu szesnastek świadczą, że przyjaciel kompozytora zupełnie w tym przypadku nie zrozumiał oznaczeń Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Nieprzekreśloną przednutkę w A (→Wf) potraktowano w Wn i Wa jako niedokładność pisowni. W notacji Chopinowskiej nieprzekreślone przednutki często traktowane są zamiennie z przekreślonymi. W tym jednak miejscu skrobania widoczne w A sugerują, że Chopin poprawiał tu zapis rytmiczny i możliwe, że miał na myśli klasyczną długą przednutkę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W A nie ma przywracającego des1 na przedostatniej szesnastce pr.r. Kasownik przy następnej nucie dowodzi, że Chopin zapomniał o wystąpieniu d1 na początku taktu. Znak dodano w korekcie Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W tekście głównym umieszczamy cresc. nad partią pr.r., zgodnie z A. W wydaniach umieszczono je pomiędzy pięcioliniami, co w tym wypadku nie ma większego znaczenia, gdyż partia l.r. również ma być wykonana crescendo. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |