mUltimate Chopin

op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 38-51
s. 1, t. 1-11
s. 2, t. 12-26
s. 3, t. 27-37
s. 4, t. 38-51
s. 5, t. 52-66
s. 6, t. 67-79
Tekst główny
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KLI - Kopia Linowskiego
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 46

H w KLI i Wf (→Wa)

!!!   miniat:   2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia z przeniesionym dis1, bez pedału.     Tu TGTU

dis w Wn

Nuta dis w Wn jest wynikiem nałożenia błędu Wf1 i adiustacji Wn: przejęte z Wf1 błędne d (bez żadnego znaku chromatycznego) zostało przez adiustatora Wn, skupionego przede wszystkim na uzupełnianiu brakujących znaków chromatycznych, opatrzone  i w ten sposób dopasowane do akordu H7. W korekcie Wf2 Chopin zmienił to d na H, przywracając wersję, która – jak o tym świadczy KLI – była od początku jedyną zamierzoną.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1
Uzupełnij ➔