Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 1

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Palcowanie A

!!!   miniat: tylko l.r., pół taktu, bez napisu pod.      Tu 3 pierwsze cyfry z TGTU

Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU (6 cyfr)

..

Chopin uzupełnił palcowanie podstawowej figury korygując Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 1-10

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Palcowanie A

!!!    miniat: 2 szesnastki t. 1 + t. 2-3 + początek t. 4, tylko pr.r. (bez lasek do l.r.), ścieśnione.       Tu '1' na końcu t. 1, '5' w t. 3 i '1' na końcu t. 9

Wf (→Wn)

!!!    TGTU ('252' w t. 2-3)

Wa

!!!    t. 1: na 16-kach '21'; t. 2-3=TGTU; t. 4: dolny głos '1' pod półnutą, '2' pod ósemką z kropką, '1' nad szesnastką;   t. 9: '32' nad 16kami;   t. 10: '2' pod półnutą, '1' pod ósemką z kropką (corel)

..

Pominięcie w Wf (→Wn) cyfr '1' na końcu t. 1 i 9 można by przypisać nieuwadze sztycharza i uznać za niedokładność notacji, gdyby nie równoczesne dodanie cyfr '2' na końcu t. 2-3. Zdaniem redakcji, bez względu na przyczynę pominięcia tych cyfr, ostateczny efekt zmian w Wf trzeba przyjąć jako przemyślany i obowiązujący. Chopin przypuszczalnie uznał, że pozycja ręki w t. 1-2 nie jest tak istotna, jak w t. 3-4.

W Wa uzupełnienie Fontany w t. 1 odpowiada palcowaniu Chopina zapisanemu w A, natomiast w t. 9-10 – nie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 1-9

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcenty w A, odczyt dosłowny

Akcenty w A, interpretacja

Akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!    nic w t. 1 i krótki w 9

..

Pierwsza długa nuta tematu, ges1, jest w A opatrzona akcentem zarówno w t. 1, jak i 9 (a także w t. 41). W Wf (→Wn,Wa) znak pojawia się tylko w t. 9, co uważamy za niedopatrzenie. Rodzaj akcentu w t. 1 nie jest oczywisty, ale znak w t. 9 jest niewątpliwym akcentem długim i takie odczytanie przyjmujemy w tekście głównym w obu miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 1

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!    miniat:  2. połowa taktu, tylko górna 5linia.    Tu TGTU (widły nad)

Wf (→Wn,Wa)

!!!   widły pomiędzy (na miniat pod)

..

W tekście głównym odtwarzamy znak  zgodnie z A, nad partią pr.r. W wydaniach umieszczono go pomiędzy pięcioliniami. Nie sposób stwierdzić, czy zmiana ta pochodzi od Chopina, jednak znak umieszczony nad pięciolinią wydaje się bardziej czytelny, gdyż nie stwarza ryzyka przypisania go szesnastkom l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 2-11

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Bez as w A

!!!    miniat:    4 ostatnie 16-ki t. 2 i pierwsza w t. 3, obie 5-linie, bez palcowania, scieśnione w pionie.       Tu 12. nuta l.r. to f1 zbiegnięte z pr.r. (bez ligi as). Dolny głos pr.r. (ósemka z kropką i 16ka) z wiązaniem do góry (jak w t. 4). To wspólne f1 przesunąć w prawo o 16.

as Wf (→Wn)

!!!    TGTU

as i palcowanie w Wa

!!!    TGTU

..

Zapisaną w A wersję ostatniej szesnastki t. 2 i 10 Chopin zmienił korygując Wf (→Wn,Wa). Ślady tej korekty są w Wf wyraźnie widoczne w obu taktach. Co ciekawe, w t. 2 A miał początkowo wpisaną jeszcze inną wersję, w której prawdopodobnie występowała nuta as, choć bez łuku przetrzymującego ją do następnego taktu.

W t. 2 dodaną nutę as opatrzono w Wa cyfrą palcowania '3'. Uwzględniamy ją w tekście głównym zamiast identycznej wskazówki na początku następnego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf