t. 94-95
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Odmienną redakcję końcowych akordów wprowadził Chopin, korygując Wf (→Wn,Wa). W t. 95 pisownia A jest niejasna, jeśli chodzi o wartości rytmiczne – f2 (najniższa nuta w tej wersji) ma laseczkę półnutową, co w tym kontekście jest niezrozumiałe. W A zwraca też uwagę najprawdopodobniej błędne c2 w 2. akordzie pr.r. (zmienione potem w korekcie Wf na d2). Jest to zapewne nieskorygowana pozostałość jeszcze wcześniejszej wersji, której ślady widoczne są w A. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 95
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W Wn i Wa4 do autentycznego trójdźwięku F-c-a dodano f1. Ewentualna Chopinowska korekta Wn1 jest bardzo wątpliwa, toteż wersja z czterema nutami l.r. jest najprawdopodobniej dziełem adiustatora Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||
t. 95
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |