|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin nieco zmniejszył tempo Etiudy. Por. idące w podobnym kierunku zmiany w Etiudzie f nr 9 i As nr 10. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Tempa metronomiczne , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Oznaczenie metrum podajemy według A. Wprawdzie Wf (→Wn,Wa) ma kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , 4/4 czy 2/2 |
|||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Palcowanie trylu dopisał Chopin w WfD. Dowodzi ono, że w pewnych sytuacjach, np. na początku utworu, kompozytor rozpoczynał tryl od nuty głównej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
|||||||||||||||||||
|
t. 1-3
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Trzy cyfry definiujące palcowanie pierwszych pasaży Etiudy (opartych na jednym układzie palców) zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Fontana w Wa dodał do nich szereg następnych, rozwijających wskazówki kompozytora, precyzujących m.in. miejsca podkładów 1. palca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
, trudno jednak przypuścić, że zmiany metrum dokonano celowo, skoro w 
nie użyto w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, cis nr 4 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.
